Nihon Sport

Vanuit de bus op weg naar het vliegveld van Tokyo 🇯🇵 begin ik, zoals beloofd, met mijn visie over het Nederlands judo. In mijn beleving heeft het realiseren van een optimaal nationaal programma te maken met de professionalisering van de totale Judo Bond Nederland. Voor iedereen die dit leest zeg ik gelijk “rustig aan, niet gelijk in alle vlekken schieten.” Geef mij de kans om het uit te leggen. Mijn insteek is om het beter te maken, door te ontwikkelen, de lat hoger te leggen, niet om aan te geven dat het allemaal slecht is.

Ik zie het judo verdeeld in drie grote pijlers.

1. Judo als sport (breedte/wedstrijd/top)
2. Judo als pedagogische ontwikkeling
3. Judo als motorische ontwikkeling

Het lijkt logisch om met het eerste punt te beginnen, maar die komt als laatste omdat, nogmaals in mijn beleving, alles met elkaar verbonden is en dus uiteindelijk het judo als topsport laat floreren. Als laatste wil ik jullie meegeven om niet in beperkingen dit stuk te lezen maar met een open mind en denkend in uitdagingen. Hou de blik naar voren, geopend, breed en zie de mogelijkheden.

Judo als pedagogische ontwikkeling:

Als vader van drie kinderen weet ik hoe belangrijk het bijbrengen/aanleren van normen en waarden zijn. Hoe goed sport überhaupt een bijdrage kan leveren in het ontwikkelen van deze realisatie. Er zijn genoeg zelfstandige initiatieven en complete ondernemingen die hier hun corebusiness van maken. Judo is bij uitstek een sport waarin deze waardes worden meegegeven. Via de verschillende clubs, verenigingen of via de buitenschoolse activiteiten gerealiseerd en vanuit het onderwijs zou het mogelijk zijn om het judo in de reguliere gymlessen van onze jongste kinderen (basisschool) te initiëren. Zou het mogelijk zijn, zou het een uitdaging zijn om alle gymleraren in Nederland, die dit uiteraard willen, een bijscholing te geven op Papendal door ervaren specialisten vanuit het jeugd judo. Dit kan vanuit het MJOP (Meerjarenplan Opleidingsplan). Het zou mogelijk zijn om als juf of meester een aantekening te behalen waarin de waardes en vormen van het judo worden bijgebracht en worden geïntegreerd in de gymlessen. Zou het mogelijk zijn om in elke gymzaal judomatten te stallen en zou het voor creatieve geesten mogelijk zijn om een judomat te ontwikkelen die, net als de turnmat, uit een stuk bestaat en makkelijk opgerold in de berging van de gymzaal kan worden weggezet. Dit zijn voor mij nog steeds uitdagingen en zeker geen beperkingen, maar tuurlijk kan dat.

Denkend aan de professionalisering binnen de judo bond zie ik hier een manager op staan die dit met zijn team moet gaan realiseren. Het zal een strijd worden van de lange adem waarin we door de ambtelijke gedachte van de overheid moeten breken, waar we elke dag alle positieve ontwikkelingen die onze jeugd (toekomst) en onderwijsresultaten zal gaan opleveren, via alle kanalen dan ook moeten blijven verkondigen.

De drie grote pijlers moeten sowieso ondersteund worden met een afdeling (social) media. Waarom heeft de judo bond geen eigen YouTube kanaal? Waarom heeft de judo bond geen eigen platform? Waarom heeft de judo bond geen eigen podcast? Dit zijn maar enkele mogelijkheden die simpel te realiseren zijn. Tuurlijk, ik hoor je al denken: “En wie gaat dat betalen?” Daar kom ik later op terug, maar als je geen opties creëert om je “mogelijke” sponsoren te bedienen van exposure, zullen er weinig aanhaken.

Terug naar de eerste pijler. Het hele idee is om de judosport breder weg te zetten in ‘the hearts and minds’ van de Nederlandse bevolking. Als we het judo op een jongere leeftijd – we hebben zelfs tuimel judo – laten ervaren, dan zullen er altijd kinderen blijven hangen in de sport. Deze pijler kan de eerste stap zijn naar de toekomstige Olympische medailles in de toekomst. De belangrijkste conclusie is dat het er al is. Dit geldt trouwens voor alle pijlers. Je hoeft alleen de keus te maken om dit pad te volgen. Ego’s aan de kant te zetten en verbinding te zoeken met de mensen, in elk aspect van deze pijler, het wiel al meerdere keren hebben laten draaien. Als er een wereldwijd programma bestaat om de waardes vanuit het judo te leren aan de jongsten in verschillende continenten, dan lijkt het me dus een ongelofelijke uitdaging om in Nederland deze pijler verder te ontwikkelen en een voorbeeld te zijn voor de rest van de wereld.

Denk groter en zie judo als een mogelijke aanvulling voor een maatschappelijk probleem. De wereld verhard, en onze jeugd verhard mee. Normen en waarden vervagen en we begrijpen elkaar niet meer. Judo als pedagogische ontwikkeling kan een bijdrage leveren om onze kinderen en hun toekomst iets meer draagvlak te geven. Het is, en daar ben ik me zeker van bewust,  niet de allesbepalende oplossing. Maar als we vanuit het judo een kleine bijdrage kunnen leveren aan het grote geheel en we kunnen de allerkleinste deze waardes leren dan komen we stap voor stap met elkaar vooruit.

Judo als motorische ontwikkeling

Verschillende modellen richting zich op het atletisch ontwikkelen van jonge talenten. Het idee erachter is om niet te vroeg te gaan specialiseren in één sport, maar breed op te leiden en gebruik te maken van die sport specifieke componenten waardoor men als geheel wordt gevormd tot een betere atleet. Judo is één van de sporten die in bijna elk model wordt gebruikt. Grote atleten als Ronaldo, Suarez en Djokovic, maar ook dichter bij huis zweren bij een brede motorische opleiding van jeugdige sporttalenten. Maar ook grote voetbalclubs hebben al jaren een ontwikkelingsprogramma met judo gerelateerde trainingsvormen erin verwerkt.

Ik zie hier een ongelofelijke uitdaging voor het judo om zich te verbreden, nieuwe netwerken aan te gaan en zich als organisatie verder te ontwikkelen. In het Portugese judo zie je al jaren een verbinding met Sporting, Lissabon of andere grote (voetbal) organisaties. Waarom zou dit niet in Nederland kunnen ontstaan. Als we het judo breder uitrollen en binnen de (top)sport die win-win situatie gaan creëren, ontstaan er zoveel nieuwe kansen en mogelijkheden die helpen bij de professionalisering van onze eigen sport.

Als een korte noot tussendoor het volgende; ook voor deze pijler is het wiel al uitgevonden en ligt de weg open om het te integreren binnen onze eigen organisatie. Vaak, dat inzicht wordt wel eens vergeten, hebben deze mensen of organisaties een judo verleden. Ik volg met veel bewondering, via de sociale kanalen, oud (top) judoka’s in hun eigen onderneming. Deze mensen hebben ooit onder de vlag van de JBN de wereld afgereisd en prachtige prestaties neergezet. Wees goed bewust van je eigen geschiedenis, die niet altijd zo lang geleden is, luister en leer van deze mensen. Ze staan in het nu, begrijpen de wereld van vandaag en kunnen je haarfijn uitleggen waar de winst in de verschillende pijlers is te behalen.

Judo als motorische ontwikkeling zorgt ervoor dat de judosport vanuit een ander aspect wordt benaderd. Er zal met andere ogen worden gekeken naar het judo in zijn algemeen en niet alleen maar worden afgemeten naar de prestaties van de toplaag of de (interne) ruzies breed uitgemeten in de landelijke dagbladen. Het judo zal meer als bedrijf gerund worden. Waar de verschillende pijlers als dochterondernemingen binnen de totale enterprise vallen. In verschillende onderzoeken vanuit belangrijke organisaties wordt de judosport gecategoriseerd als belangrijke sport voor zowel pedagogische als motorische ontwikkeling. Je mag niet onderschatten hoeveel waarde dit kan hebben voor de sport in het algemeen.

Zoek ook in deze pijler de verbinding met alle specialisten die in Nederland aanwezig zijn. Leid je nieuwe generatie (jeugd)trainers breed op, zodat ze in hun eigen werkveld ook groter inzetbaar zijn, en veel meer ervaring mee terug brengen in het judo. Verwerk deze pijler goed in je MJOP, zet het weg in een online platform en laat de rest van de wereld zich via een abonnement verbinden aan jouw gedachtegoed. De hele wereld is te bereiken, als je content waarde heeft. Dit moet toch, na het afgelopen jaar, voor iedereen duidelijk zijn geworden.

Judo als sport

“Zowel topsport zonder breedtesport als breedtesport zonder topsport is onmogelijk.”

Het is natuurlijk geen moeilijke stelling om te begrijpen, maar toch een kleine uitleg. De breedtesport heeft helden nodig, voorbeelden waar ze tegen opkijken, waar ze zichzelf mee willen vereenzelvigen en die daar staan waar zij ooit hopen te komen. Wij zijn, in Nederland, niet goed in het creëren van helden, wij zijn een land van doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Maar helden kleuren niet binnen de lijntjes, helden durven dromen waar te maken, risico’s te nemen en geloven in het onmogelijke. Waarom zouden jonge kinderen daar niet tegen op mogen kijken. Laat ze dromen, laat ze geloven en laat ze hun weg bepalen naar succes en geluk. De topsport heeft deze jeugd nodig om te blijven bestaan. Zij zijn het, die in grote getallen de weg afleggen naar “misschien wel” Olympus. Zij zorgen ervoor dat het nooit ophoudt en zij zorgen ervoor dat de helden in het judo blijven bestaan.

Judo als breedtesport

Laat kinderen genieten van het spelletje, leer ze de technieken en leid ze op tot veelzijdige atletisch judoka’s. Mochten ze later een onderdeel zijn van TeamNL judo dan moeten het totaal judoka’s zijn. Die de vaardigheden in grond en staande tot in perfectie beheersen en deze ook nog in combinatie kunnen smelten tot één geheel. Die alle facetten van het judo begrijpen, die zowel naar voren als naar achter kunnen werpen, die een aanval op links en rechts kunnen maken en die dit in alle souplesse tot een combinatie kunnen maken. Breedtesport gaat niet over winnen en verliezen, het gaat niet om het resultaat en zeker niet om kracht en tactisch inzicht. Deze en meerdere aspecten komen later naar voren. Laat kinderen (pupillen) zelf de wedstrijd bepalen, leer ze omgaan met het respect naar de ander en leer ze zelf te begrijpen en waarderen over de schoonheid van een perfect uitgevoerde worp. Ook dit model komt niet uit mijn koker, maar wordt al jaren uitgedragen door verschillende trainers en coaches in het land. Als je je oren te luisteren legt, is het soms mooi en inspirerend wat voor goede ideeën worden verteld. Laten we niet onze oren en ogen sluiten voor mensen die geen wereld of Olympisch kampioen hebben voortgebracht. Breedtesport is waar wij onze twee pijlers laten samenkomen in zowel pedagogische als motorische ontwikkeling.

Ik zie mijzelf ook als een product van een fanatieke ouder waarin hij zijn weg moest bewandelen. Om eerlijk te zijn, had mijn broer deze zware last meer op zijn schouders. Dit verhaal gaat niet om mijn persoonlijke ervaring, maar om aan te geven dat ik dit nog steeds zie, hoor en voel langs menig judo mat ergens in het land. Hiermee slaan we de twee eerdergenoemde pijlers compleet omver. En misschien heb ik, als we dan toch met z’n allen in de spiegel kijken, als jeugd coach ook deze fout gemaakt. De laatste persoonlijke noot, om mijn verhaal te illustreren, is de volgende: ik heb als enige jeugd judoka ooit tien keer het Open Zaanstreek toernooi gewonnen. Dit was, in die tijd, één van de grootste toernooien in het land. Menig judoka van mijn leeftijd zal dit herinneren, als alle coaches die nu (bijna) gestopt zijn of op het einde van hun carrière zitten. Grote bekers en een trompettist maakte de huldiging iets unieks op die jonge leeftijd. Je zou verwachten dat er een eervolle vermeldingen staat op een gegraveerde steen in de sporthal “de Tref” of op zijn minst een speciaal uitgereikte medaille van verdienste voor deze unieke prestatie. Ik zal erover ophouden en iedereen begrijpt dat dit allemaal onzin is en dat ik nu zittend in het vliegtuig terug naar Nederland van de Spelen in Tokyo niet kan begrijpen wat men toen gedacht moest hebben. Stop met al die ongein, verlangen van ouders, en over geëmotioneerde coaches die denken dat de wereld zich afspeelt ergens in een afgelegen sporthal in Nederland. Laat de jeugd genieten en strijden in het spelletje. Laat ze zelf met winst en verlies omgaan en laat ze proberen om de durf te hebben om die ander op zijn rug te gooien. Want uiteindelijk, op welk niveau je ook komt, gaat het om het judo.

Judo als wedstrijdsport

Het verlangen van atleten en coaches om in het buitenland furore (enorm veel succes) te maken is soms groot, erg groot. De weg die beide moeten bewandelen is stap voor stap en niet ongecontroleerd versneld omhoog. We zijn onze eigen nationale competitie langzaam aan het afbreken. Toernooien verdwijnen, onderling competitie stagneert en jonge coaches missen de ervaring en ontwikkeling om in eigen land te groeien. Waarom is het niet mogelijk om vanuit elk district een nationaal toernooi te organiseren, mooi aangekleed met de vlaggen en matten vanuit de Judo Bond Nederland en judoka’s met een mooi rug embleem voorzien van naam of club (kan ook in sticker vorm). Maak er een nationale competitie van met ranking en puntensysteem, wat recht geeft op kwalificatie naar internationale toernooien, dat weer recht geven op plaatsing voor de jeugd EK, WK of Olympische Spelen. Gezamenlijk met het NK, geeft dit nationaal elke maand een mooi evenement voor de jeugd om naar te kijken. Ze leren, net als in een Olympische cyclus, om te gaan met positionering en dat het niet stopt bij een minder goed resultaat. Ook zal het de spanning voor coaches, ouders en familieleden terugbrengen en zullen zij graag komen kijken naar de volgende evenementen. Een judotoernooi staat niet op zich, maar maakt onderdeel uit van een groter geheel. Sidestep; dit is weer allemaal weg te zetten op het online platform, met foto’s, interviews en korte documentaire over deze atleten. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Toptrainers, strength & conditioning trainers, voeding specialisten en mindset coaches zijn allemaal toegankelijk voor deze atleten en coaches. Met een knipoog zeg ik je dat dit wiel ook al is uitgevonden en zeker tot de mogelijkheden behoort om voor iedereen te gebruiken. Laat je atleten, trainers en coaches verder ontwikkelen en de kennis bij elkaar op halen.

Judo als wedstrijdsport is de eerste fase waar we elkaar gaan onderwijzen in het vak van topsporter en/of topcoach. Mijn stellige visie is dat de atleet zelf verantwoordelijk moet worden voor zijn eigen topsport traject. Vanuit deze visie zal ik in deze fase starten. Persoonlijkheid en ontwikkeling bepalen de snelheid van het proces, dat altijd individueel wordt afgestemd, naar een zelfbewuste, zelfregulerende, intrinsieke topsporter. Het vak van topsporter begint op Papendal.

Judo als topsport.

Het vak van topsporter leren, is een proces van enkele jaren. Je komt binnen als Performer en ontwikkelt je door naar High Performer en komt uiteindelijk, als het goed is, tot Elite Performer. Deze fases staan nog niet weggeschreven in het MJOP. Deze blauwdruk moet gelden voor elke (judo) atleet of (judo) coach die op het allerhoogste niveau wil presteren. Voor iedereen die geïnteresseerd is of voor iedereen die het wil horen, zal ik graag de diepte ingaan. Mijn visie en missie liggen al jaren op de plank klaar. Voor dit verhaal vind ik het belangrijk om aan te geven dat alleen een totale professionalisering impuls kan leiden tot groei. Je kan niet één onderdeel eruit halen, deze reorganiseren en dan denken dat het judo met sprongen vooruitgaat. Judo als topsport, welke weg je ook inslaat, welke reorganisatie je ook wilt doorvoeren, zorg ervoor dat je de juiste mensen op de juiste positie zet (dit geldt voor de hele organisatie, niet alleen topsport). Laat mensen in hun kracht werken en beloon ze op hun specialisme. “Een ketting is zo sterk als de zwakste schakel” is een bekende uitspraak. Iedereen kent het en begrijpt het, maar in de uitvoering wordt het niet altijd gehanteerd. Soms is een herverdeling, herpositionering van de gevestigde orde alles wat nodig is.

Iedereen schreeuwt om een sterke leider, een die zegt waar het op staat, een die aanzien heeft binnen alle gelederen van de organisatie en met zijn daden de mentaliteit binnen Papendal richting kan geven. Het lijkt het Nederlands voetbalelftal wel. Ja, hebben ondermaats gepresteerd en we zijn ver weggebleven van alle verwachtingen die we zelf gesteld hadden, maar topsport is meer dan de prestatie van één toernooi. Topsport is visie, teamwork, confrontaties, leiderschap, prestaties, verantwoordelijkheid, leren, verbeteren en vasthouden aan je volgende missie.

Je moet er altijd voor zorgen dat je als totale organisatie blijft groeien, blijft ontwikkelen en je targets hard durft te zetten. Om het Nederlands judo naar een hoger plan te tillen moet iedereen, niet alleen de stafleden van deze Olympische Spelen, in de spiegel kijken en zich afvragen of de positie die hij of zij bekleedt nog wel past bij de High Performance Cultuur van vandaag en of het Nederlandse judo nog wel gebaat is bij de organisatie zoals hij nu staat. Net als wij, Olympische coaches, de verantwoordelijkheid moeten nemen voor deze Spelen zal iedereen vanuit zijn eigen functie dit moeten doen. Willen we in Parijs 🇫🇷 op de Spelen van 2024 het Wilhelmus (meerdere malen) horen, dan zal op elk niveau op elk stukje van de organisatie een professionaliseringsslag gemaakt moeten worden en zal het mooi zijn om onze grootste sceptici op de tribune te mogen verwelkomen en hun longen (zoals zo vaak is gebeurt) kapot te horen schreeuwen om de medailles, die deze ploeg in staat is om binnen te halen.

Het is tijd om even afstand te nemen. Te genieten van mijn gezin en gezamenlijk de resterende schoolvakantie te vieren. Nog een paar uur vliegen en dan landen we op Schiphol. Daar waar mijn vrouw en drie toppers staan te wachten. Mijn laatste woorden zijn aan hen gericht. Zij die mij altijd gesteund hebben, die zich altijd weggecijferd hebben en die elkaar, niet altijd makkelijk, hebben gesteund en geholpen als ik weg was. Zij zijn en blijven voor altijd mijn alles. Ik had dit nooit kunnen meemaken zonder jullie, dank jullie wel 🙏

KRIJG 10% KORTING OP WWW.NIHONSPORT.NL

GEBRUIK DE KORTINGSCODE: NIHONSPORTBLOG10