Fotoreportage: Receptie wereldtitel judo Joanne van Lieshout in Lierop
Zondag jl. werd aan Joanne van Lieshout een receptie aangeboden voor de Wereldtitel judo die ze in mei won. Mede door de Olympische Spelen kon het niet eerder. Buurtvereniging Achterbroek (Lierop) heeft Joanne in het zonnetje gezet voor het behalen van de wereldtitel. Joanne werd onder begeleiding van fanfare St. Willibrordus naar De Vurherd in Lierop begeleid.
Analyseverslag over de Judowedstrijden van de Olympische Spelen in Parijs 2024
Na het eerdere verslag/commentaar van Jan Steiner (zie HIER). Bij deze een verslag van oud topjudoka Bertrand Amoussou die na zijn sportieve carrière op de judomat actief was/is in het Jiu-Jitsu en MMA. Zijn originele bericht vind je HIER
Zijn analyse van Parijs 2024:
(vertaling via AI)
Hallo aan alle judovrienden. Na een uitgebreid onderzoek voor meer samenhang, deel ik hier het resultaat van mijn werk en mijn aantekeningen.
Osssu
Analyseverslag over de Judowedstrijden van de Olympische Spelen in Parijs 2024
Afgezien van het grote succes van onze Franse atleten, moeten we opmerken dat de judowedstrijden tijdens de Olympische Spelen van Parijs 2024 veel kritiek hebben gekregen. De reden: een huidige regelgeving die de voortgang van de gevechten lijkt te bemoeilijken en de essentie van de sport aantast. Dit rapport is bedoeld om de belangrijkste observaties samen te vatten en voorstellen te doen voor een terugkeer naar een authentieker, vloeiender en begrijpelijker judo.
1.Probleem van de Golden Score
Waargenomen gegevens: 28,33% van de gevechten ging naar de golden score.
Analyse: Een gevecht dat zich verlengt in de golden score duidt vaak op een onvermogen van de vechters om tijdens de reguliere tijd een beslissend punt te scoren. Dit kan wijzen op een te groot aantal beperkingen die de mogelijkheden om te scoren beperken, waardoor de gevechten minder dynamisch en minder spectaculair worden. De systematische tussenkomst van de scheidsrechter belemmert naar mijn mening een zekere vloeiendheid van het gevecht. Ik zou voorstander zijn van een terugkeer naar de vlaggenjury aan het einde van de reguliere tijd. Dit zou de scheidsrechters dwingen zich op het gevecht te concentreren en niet op het zoeken naar fouten.
Kritiek: De golden score, die een uitzondering zou moeten zijn, wordt bijna een norm. Dit schaadt het tempo van de competities en de duidelijkheid van de sport voor de toeschouwers.
2.Te Grote Invloed van Straffen (Gele Kaarten)
Waargenomen gegevens: 17,86% van de gevechten eindigde in diskwalificatie als gevolg van het oplopen van 3 gele kaarten.
Analyse: De straffen spelen een onevenredige rol in de resultaten van de gevechten. Het feit dat een vijfde van de gevechten eindigt in diskwalificatie toont een overmatig gebruik van sancties in plaats van een waardering voor aanvallend judo. Bovendien vraag ik me af waarom veel van deze straffen worden gegeven. Elke sanctie gaat gepaard met een onderbreking van het gevecht, wat elke strategie belemmert. Men bestraft voor passiviteit, maar redt zo de atleet van een mogelijke bestraffing.
Kritiek: De gevechten concentreren zich meer op het beheer van straffen dan op de kunst om de tegenstander te vloeren. De 41 manieren om een shido te krijgen creëren een buitensporige complexiteit, waardoor de sport moeilijk te volgen en uit te oefenen is volgens de oorspronkelijke geest van het judo.
3.Voorstellen voor een Terugkeer naar Authentieker Judo
•Vereenvoudiging van de Regels: Verminder het aantal mogelijke straffen en focus de sancties op belangrijke en duidelijke overtredingen. Het doel is om een vloeiender en meer op de aanval gericht judo mogelijk te maken.
•Herwaardering van de Golden Score: Voer duidelijke criteria in om een winnaar te bepalen na een bepaalde tijd, zodat de gevechten niet onnodig worden verlengd.
•Bevordering van de Geest van Judo: Terugkeren naar het eenvoudige en fundamentele idee dat degene die valt, verliest, door ippons te bevorderen en de regels intuïtiever en dichter bij de oorspronkelijke geest van de sport te maken.
Conclusie
De kritiek geuit tijdens de Olympische Spelen in Parijs 2024 benadrukt de dringende behoefte om de regelgeving van het judo te heroverwegen om de essentie ervan te behouden. De complexiteit van de huidige regels en de buitensporige invloed van straffen hebben ertoe bijgedragen dat judo minder toegankelijk is geworden en minder trouw aan zijn principes. Een terugkeer naar vereenvoudigde regels en een aanvallend judo zou gunstig zijn voor de sport, zowel voor de atleten als voor het publiek. Judo moet weer een krijgskunst worden waarbij het vloeren van de tegenstander het ultieme doel is, zonder dat dit wordt belemmerd door te complexe regelgeving.
Ranking Judo bewegingen Parijs 2024
Jan Steiner (Dld): „Shido-Games“ of de zoektocht naar de Ippon
Op Facebook kwam in onderstaand bericht tegen van Jan Steiner; een Duitse judoleraar en voormalig wedstrijdjudoka. Interessante discussie. Wat vind jullie? Zijn originele bericht staat HIER
Onderstaand het vertaalde bericht:
„Shido-Games“ of de zoektocht naar de Ippon
Bijdrage over de Judowedstrijden in Parijs
Ik heb de Judowedstrijden in Parijs heel aandachtig gevolgd en ik moest wederom constateren dat buitenstaanders onze mooie judosport helaas als zeer onbegrijpelijk en weinig aantrekkelijk ervaren. Dit baart me steeds meer zorgen, die ik graag met jullie wil delen.
Tot nu toe heb ik de vele regelwijzigingen van de Internationale Judo Federatie (IJF) altijd als nieuwe uitdagingen voor mijn atleten en mijzelf gezien, en ik probeerde de intentie te ondersteunen om onze sport begrijpelijker en aantrekkelijker te maken voor toeschouwers en potentiële sponsors. Helaas is er, naar mijn mening, ondanks het geduld en de medewerking van alle betrokkenen, nog steeds niets wezenlijks positief veranderd.
Alles is voortdurend aan verandering onderhevig, ook onze judosport – dat realiseer ik me. Ik begrijp ook dat het tijd kost om nieuwe regels te testen en hun effect te beoordelen. Maar als deze regelwijzigingen ineffectief blijken of zelfs het tegenovergestelde van het gewenste effect sorteren, is het simpelweg dwaas om de ogen ervoor te sluiten en door steeds nieuwe interpretaties van de regels nog meer onvrede te veroorzaken. Oorspronkelijk moesten de judoka’s rechterop en aanvallender vechten en spectaculaire technieken gebruiken. Maar is dat tegenwoordig, na 14 jaar van voortdurende regelwijzigingen en talloze “regelaanpassingen”, echt het geval? Helaas kan ik dat niet herkennen.
De prestaties aan de top zijn vandaag de dag extreem gelijkwaardig en de topatleten bevinden zich op een zeer gelijk niveau. Ze kennen hun tegenstanders door en door en proberen door slimme interpretaties van de regels en steeds intensiever gripgevecht elke aanval van hun tegenstanders te verhinderen.
De naar mijn mening totaal onnodige afschaffing van een al decennialang beproefd beoordelingssysteem (met Koka, Yuko, Waza Ari en Ippon, evenals Shido, Chui, Keikoku en Hansoku Make) heeft als gevolg dat scheidsrechters tegenwoordig veel minder ruimte hebben voor een genuanceerde beoordeling van de gevechtsacties. De wedstrijden in Parijs hebben me wederom laten zien dat steeds meer judoka’s er niet primair op uit zijn om door een spectaculaire worptechniek voortijdig te winnen. Er wordt eerder constant geprobeerd om door een hoge aanvalsintensiteit een straf voor de tegenstander uit te lokken. Tegelijkertijd wordt het gebruik van de dubbele mouwgreep als puur tactisch middel, evenals het gebrek aan evenwichtsverstoring bij aanvallen met offerworpen en zogenaamde drop-technieken, niet consequent genoeg bestraft. Het voortdurende neervallen op de mat, met als doel een worp te simuleren of een worp van de tegenstander te voorkomen, zorgt voor veel “spam-aanvallen” en verhindert spectaculaire “Ippon-worpen”. Steeds vaker beginnen de wedstrijden zelfs meteen met een “dubbele Shido” of worden ze in de Golden Score door verdere straffen door de scheidsrechters beslist. Geen enkele score – maar wel 3 of 4 Shido-straffen op het scorebord zijn tegenwoordig standaard en laten me geen toegenomen aantrekkelijkheid van de judowedstrijden zien. Voor buitenstaanders lijkt het alsof twee vechters de hele tijd alleen maar aan de judogi trekken en dat aan het einde de één vaker dan de ander wordt gestraft. De talloze pogingen van de IJF om het gripgevecht te reguleren (tasgreep, pistoolgreep, eenzijdige greep – werden ooit bestraft, toen weer toegestaan) hadden ondanks het heen en weer eigenlijk geen positief effect op het huidige gevechtsverloop. Ook de afschaffing van de vroegere Hantai-regeling bij gelijkspel, met de invoering van de Golden Score-regeling, zorgt ervoor dat de toch al zeer tactisch gevoerde wedstrijden nog aanzienlijk langer duren en ons eindeloze gripgevechtsclashes opleveren. Ook het verbod op alle beengreeptechnieken zou eigenlijk tot een rechtere vechtstijl moeten leiden – maar het tegenovergestelde is gebeurd. Tegenwoordig zijn er veel minder spectaculaire aanvalstechnieken en tegentechnieken, maar wel vaker straffen voor onopzettelijk grijpen onder de gordel. Ook de huidige interpretatie van de zogenaamde “Diving”-regel lijkt me ongelukkig, want deze leidt ook tot zeer ongelukkige gevechtsbeslissingen. Natuurlijk moet, ter bescherming van de gezondheid, het actieve duiken met het hoofd in de mat bij het uitvoeren van een worp worden verboden – maar een onopzettelijk, licht aanraken met de zijkant van het hoofd op de mat (bijvoorbeeld bij Seoi Otoshi of Soto Makikomi) zou naar mijn mening niet met Hansoku Make bestraft moeten worden. Ook de vaak zeer uiteenlopende interpretaties van hoe lang er bijvoorbeeld op de grond verder gevochten mag worden, laten zien hoe groot de invloed van de scheidsrechters op het verloop van het gevecht kan zijn. In dit verband wil ik verwijzen naar het omstreden gevecht in de gewichtsklasse tot 60 kilogram tussen Francesco Garrigos en Ryuju Nagayama. Ook de foutieve score-aanduiding, die pas door videobeoordeling werd gecorrigeerd, in de bronzen gevecht tussen Daniel Eich en Peter Paltchik, of de onbegrijpelijke regelinterpretatie in de finale van de gewichtsklasse tot 100 kilogram tussen Zeylim Kotsoev en Ilia Sulamanidze kan ik bij de beste wil van de wereld niet begrijpen. En deze opsomming kan nog eindeloos worden voortgezet. Het gebruik van videobeoordeling is zonder twijfel een grote vooruitgang en maakt het mogelijk om door middel van achteraf analyse van kritieke gevechtshandelingen tot een eerlijkere beoordeling te komen. Toch heb ik, net als vele anderen, de indruk dat de scheidsrechters op de mat veel te vaak van buitenaf “op afstand bestuurd” worden, en dat creëert onnodige ruimte voor speculaties.
Ik ben door mijn vele jaren als trainer internationaal goed verbonden en sta regelmatig in contact met vele internationaal actieve en zeer ervaren trainer-collega’s. Ik ken niemand die tevreden is met de huidige regels en de voortdurend wisselende interpretaties ervan. Bij vragen zoek ik vaak contact met internationale scheidsrechters en probeer zo een beter begrip te krijgen. Maar als zelfs voormalige topatleten, die tegenwoordig als commentatoren werken bij grote judo-evenementen, sommige twijfelachtige beslissingen van de scheidsrechters niet aan het publiek kunnen uitleggen en wij als beoefenende judoka’s en meer deskundig publiek deze beslissingen niet kunnen begrijpen, zie ik de toekomst van onze mooie sport binnen het Olympisch programma met enige zorgen tegemoet.
Het vroegtijdige uitschakelen van Uta Abe raakte me diep en liet zien dat ook ons huidige competitiesysteem niet perfect is. Als in dit geval de twee beste atleten ter wereld al in de eerste ronde tegen elkaar moeten strijden, is het voor de verliezer niet meer mogelijk om nog voor een medaille te vechten. Er zijn duidelijk betere competitiesystemen die ook met zulke situaties rekening houden. Helaas zullen sommige toptien-atleten van de IJF World Tour tevergeefs in de deelnemerslijsten van de Olympische Judowedstrijden worden gezocht, want in tegenstelling tot de Wereldkampioenschappen mag er bij de Olympische Spelen maar één atleet per land deelnemen. Of het nu gaat om onze Alina Böhm of een Joshiro Maruyama – ik denk dat velen beiden graag hadden willen zien strijden in Parijs.
Het respecteren van de judo-etiquette en onze judowaarden staat voor mij buiten kijf. Maar of het huidige onderdrukken van elke emotie op en naast de mat de aantrekkelijkheid van de judowedstrijden verhoogt, wil ik ter discussie stellen. Voor mij sluiten emoties en fair play in sport elkaar geenszins uit.
Daarom is mijn verzoek aan de verantwoordelijken van de Duitse Judobond en die van de Internationale Judofederatie – werk alstublieft grondig onze wedstrijdregels en sportreglementen bij!
We hebben veel minder, maar wel duidelijke en begrijpelijke wedstrijdregels nodig die stand houden!
We hebben een rechtvaardiger competitiesysteem nodig!
Het zou ook mogelijk moeten zijn om, net als bij de Wereldkampioenschappen, op de Olympische Spelen twee atleten per land te laten deelnemen, mits zij aan de kwalificatiecriteria hebben voldaan.
In afwachting van een constructieve discussie, groet ik jullie sportief met Ippon-groeten!
Over zo’n 3 weken beginnen de Olympische Spelen in Parijs. Journalist Hans van Essen schreef voor Eurosport voorbeschouwingen m.b.t. de Nederlandse judoka’s. Lees zijn voorbeschouwingen via navolgende link (klik op de titel):
Zondag jl gaf Frank de Wit een judo-clinic bij Erik Verlaan Sport in Utrecht. Frank, volgende maand deelnemer aan de Olympische Spelen in Parijs, vermaakte de Utrechtse judojeugd met zijn judotechnieken.
Woensdag 9 augustus ben ik met fotograaf Harry van den Hurk (HuHaFoto) naar de Europese Para Kampioenschappen Judo geweest. Kwalificatiewedstrijden voor de Olympische Spelen volgend jaar in Parijs. In Ahoy Rotterdam werden niet alleen judowedstrijden georganiseerd. In totaal zijn er 10 sporten actief tot 20 augustus. Alle info vind je HIER.
Bij judo kunnen blinde (categorie J1) en slechtziende (categorie J2) judoka’s zich kwalificeren voor de Para Olympische Spelen. Nederland was in Rotterdam vertegenwoordigd door Daniel Knegt (Blind/+90 kg). Hij werd vijfde.
Genoten van mooi judo, een inspirerende sfeer en veel passie bij de judoka’s, coaches en het talrijke publiek.
Interesse in Judo voor blinden/slechtzienden of wil je ook ’n keer aan een toernooi deelnemen? Kijk dan op:
Danielle Gommers – Vriezema trainer/coach VI-judo op weg naar Paris2024
Foto: Danielle Gommers Vriezema met Prinsen Margriet
Danielle Vriezema is een voormalig topjudoka en sportdiëtist die momenteel haar kennis en ervaring gebruikt om de Nederlandse judoka’s te coachen die zich proberen te kwalificeren voor de Paralympische Spelen in Parijs 2024. Haar inzet en toewijding om atleten te helpen hun dromen waar te maken, is een inspiratie voor velen.
Vriezema begon haar judocarrière op jonge leeftijd en wist al snel succes te behalen op zowel nationale als internationale podia. Ze was onder meer Nederlands kampioen en behaalde meerdere medailles op Europees en wereld niveau. Haar expertise in het judoën heeft haar nu geholpen om als coach de judoka’s te trainen en te begeleiden die strijden voor kwalificatie voor de Paralympische Spelen.
Als coach staat Vriezema bekend om haar persoonlijke benadering. Ze investeert tijd in haar atleten en houdt rekening met hun individuele behoeften en sterke punten. Haar technische kennis van judo is indrukwekkend en ze weet precies hoe ze haar kennis over moet brengen op haar atleten. Ze zet zich in om haar atleten te helpen hun vaardigheden te verbeteren en te ontwikkelen, zodat ze kunnen excelleren op het hoogste niveau.
Naast haar technische vaardigheden is Vriezema ook een uitstekende mentor en rolmodel voor haar atleten. Ze moedigt hen aan om hun grenzen te verleggen en te geloven in hun capaciteiten. Haar ondersteunende en bemoedigende aanpak helpt atleten om zelfvertrouwen te ontwikkelen en te groeien als judoka’s.
Als coach van de Nederlandse paralympische judoka’s heeft Vriezema een belangrijke rol in het trainen en voorbereiden van atleten voor de Paralympische Spelen in Parijs 2024. Haar inzet, expertise en toewijding zijn essentieel voor het succes van de atleten. Met haar begeleiding en coaching kunnen Nederlandse judoka’s zich voorbereiden om hun beste beentje voor te zetten en hopelijk medailles te winnen op de Paralympische Spelen.
In het kort is Danielle Vriezema een geweldige coach en mentor voor de Nederlandse paralympische judoka’s. Haar technische kennis, persoonlijke benadering en bemoedigende aanpak maken haar een belangrijk onderdeel van het succes van de atleten die ze begeleidt. We kunnen niet wachten om te zien wat de toekomst in petto heeft voor Vriezema en haar atleten op de Paralympische Spelen in Parijs 2024.
Seizoen drie van de Hajime Judo Podcast gaat van start op de dag na de Grand Slam van Parijs. Pim en André zijn weer samen en bespreken het laatste wedstrijden en judo nieuws van de laatste maand.
De Grand Slam van Parijs had op de tweede dag mooie resultaten voor de Nederlandse judoka’s. We bespreken judoka’s die richting de Olympische Spelen van Parijs van gewicht veranderden, André’s gouden medailles in Parijs, de vele reacties van luisteraars, de stap naar de IMAF van vooraanstaande judoka’s, er is een shido en we hebben een paar mooie lees, luister en kijk tips.
Veel plezier met luisteren. Reageer gerust.
Alle links naar onderwerpen besproken in de laatste podcast, maar ook belangrijke uit eerdere afleveringen vind je op: https://linktr.ee/HajimeJudoPodcast
Al enige tijd zet ik me in voor een nog redelijk onbekende tak binnen de budosport, namelijk judo voor blinden en slechtziende judoka’s, visual impaired (v.i.) judo. Weten jullie dat dit een onderdeel is op de Paralympische Spelen? Helaas zijn er al geen Nederlandse deelnemers meer sinds Sanneke Vermeulen in 2008 (Beijing) een bronzen plak behaalde. Hier wil ik verandering in brengen samen met de JBN en NOC*NSF.
Sinds een paar jaar wordt er weer hard gewerkt door een selecte groep met v.i. judoka’s om op een hoger niveau te komen. Onder de gepassioneerde begeleiding van mij en Marco Borst wordt er getraind en toegewerkt naar classificatie en deelname aan internationale toernooien. Ook krijgen we ondersteuning van Nederlandse IJF judo-arbiters namelijk o.a. Henk Plugge en John Ramakers.
Ambities
Onze ambitie is: om met tenminste 1 Nederlandse judoka deel te nemen aan de Paralympische Spelen van Parijs. En een later stadium willen we met een team naar Los Angeles (2028) of daarna.
Foto: Selectie v.i. judoka’s met enkele trainers.
Judo is fantastisch om te doen en te beleven. Dat geldt voor iedereen. Judo vergroot de fysieke en mentale fitheid. Judo is ook contact maken met anderen, van elkaar leren, een passie delen, grenzen verkennen en bovenal plezier hebben.
Mensen met een visuele beperking bewegen en sporten minder dan mensen zonder een visuele beperking. Dat is toch jammer, want iedereen zou mee moeten kunnen doen. Zeker met zo’n toegankelijke sport als judo.
De enige aanpassing die gemaakt moet worden is een begeleider tijdens de training die de veiligheid in de gaten houdt en bij randori’s starten met pakking (kumi-kata).
Foto: Daniel Knegt samen met coach Danielle Vriezema tijdens de voorbereidingen voor deelname Grand Prix Warwick mei 2021
Te weinig aandacht
Op dit moment is er nog te weinig bekendheid bij potentiële judoka’s, maar ook bij judoleraren, ouders en sportaanbieders. En wat als er een judoka zich aanmeldt, wat te doen?
Of ook als een slechtziende judoka mee doet met de judoles, is het juist heel leerzaam voor jezelf om duidelijk uit te leggen wat je wil of doet (verbaal) en in het kader “iedereen moet mee kunnen doen”, goed voor de participatie in de huidige (harde) maatschappij.
Gelukkig werken de landen internationaal op een vi judowedstrijd en/of trainingsstage nauw samen om het niveau op een hoger niveau te krijgen. Er hangt een zeer prettige sfeer.
Multi-talent centrum
Gezamenlijk met belangrijke stakeholders m.b.t. sporten met een visuele beperking gaan wij de uitdaging aan om de sportparticipatie onder mensen met een visuele handicap te verhogen, belemmeringen uit de weg te nemen en kennis te verspreiden.
Nederland wil graag op de Paralympische Spelen inspireren, excelleren en meedoen op het hoogste niveau. Op het gebied van talentontwikkeling in de paralympische sport zijn er, zeker bij de sporten voor mensen met een (visuele) beperking, nauwelijks nog talentenprogramma’s.
Er zijn plannen om zo’n Multi-talent centrum in Apeldoorn neer te zetten, dit zou kunnen helpen om onze ambities voor elkaar te krijgen. Een centrum waarbij trainings- en wedstrijdprogramma´s onder regie van de JBN, waarbij gebruik gemaakt wordt van de best mogelijke begeleiding en faciliteiten voor deze specifieke doelgroep.
Door een topsporter als ambassadeur te gebruiken, hopen we dat meer judoka’s geïnspireerd raken waardoor er meer ruimte komt voor de breedtesport.
De route tot Parijs 2024
Op dit moment is Daniel Knegt bezig om zich te kwalificeren voor de Paralympische Spelen, op het programma staan meerdere World grand prix, EK’s en WK’s. Hij raakte in 2005 betrokken bij een zwaar ongeluk tijdens zijn werk als beroepsmilitair. Door het ongeluk is hij het zicht in beide ogen volledig verloren.
In 2012 werd er hard gewerkt en getraind voor de Paralympische Spelen van Londen 2012, maar in de laatste voorbereidingen raakte Daniël geblesseerd waardoor zijn paralympische avontuur vroegtijdig ten einde kwam.
Sinds 2022 zijn er 2 verschillende klassen binnen het v.i. judo, namelijk J1 volledig blind en J2 beetje zicht. Dit is een hele vooruitgang naar eerlijke concurrentie.
Daniel judoot in de klasse +90 kg in de J1 klasse. J1 klasse is te herkennen met een rode stip.
In de toekomst zal er vanuit de IJF en de IBSA (international Blind Sports association) samengewerkt worden door gezamenlijke toernooien te organiseren.
Foto: De eerste bronzen medaille op de World Grand Prix in Antalya is binnen!
Nihon Dutch Open
Kom kijken! Op zaterdag 26 november staat er het Nihon Dutch Open Shenshu tournament voor het eerst vi judo op het programma in Venray. En van 8 -10 aug 2023 vinden in Rotterdam de European Para Championships 2023 plaats, v.i. judo staat hier ook op het programma. Of kom naar een van de talentdagen van NOC*NSF.
Vragen
Zou je het leuk vinden om samen te werken, om het judo naar hoger level te tillen als oud judoka of trainer?
We komen graag met elkaar in contact om te bekijken wat we in gezamenlijkheid voor het vi judo in Nederland kunnen betekenen. Ieder vanuit zijn eigen kracht en mogelijkheden.
Of kom eens meetrainen tijdens de centrale trainingen!
Dus bij vragen neem contact met ons op via de JBN of direct met ons.
Bedankt
Sportieve groet,
Danielle Gommers-Vriezema
Bondscoach v.i. judo
Check de website www.vi-foundation.nl of volg ons op Instagram vi judo Nederland of facebook
We gebruiken onder andere analytische cookies om ons websiteverkeer geanonimiseerd te analyseren, zodat we functionaliteit en effectiviteit kunnen aanpassen. Meer informatie over de verwerkte gegevens kunt u lezen in onze privacystatement.
[X] Ik ga akkoord met bovengenoemde privacy verklaring
