De tweede aflevering van seizoen twee van de Hajime Judo Podcast staat volledig in het teken van Juul Franssen. André van Meerkerk had begin november een gesprek met haar en blikt met Juul terug op een bewogen tijd. Juul is zeer openhartig en neemt je mee in het leven van een topsporter die vecht voor haar route naar succes.
Ze vertelt over haar meer dan hobbelige weg naar Tokyo en haar gevoel bij de vijfde plaats op de Spelen, haar twijfels over doorgaan en wie haar mogelijk nieuwe trainer wordt, haar gevecht met de JBN tijdens de centralisering, haar privé leven, de invulling van haar leven nu. Genoeg om eens goed te gaan zitten.
Deze tweede podcast van seizoen twee duurt ongeveer 55 minuten. Veel luister plezier.
Hajime Judo Podcast – Seizoen 2 aflevering 2, Post Olympische Juul Franssen
Hajime Judo Podcast 21 – Podcast 21, Nabeschouwing Tokyo, weer één medaille
In de 21e aflevering van de Hajime Judo Podcast blikken we terug op de Olympische Spelen van Tokyo. We gebruiken dit keer delen van interviews met de judoka’s, trainers en thuisblijvers die in de landelijke media zijn verschenen als kapstok om de Spelen voor wat betreft het judo nog eens helemaal langs te lopen. Het is nooit een compleet overzicht maar geeft wel een beeld van wat er in deze hektische week judo allemaal is gebeurd.
Natuurlijk staan we stil bij de mooie bronzen medailles van Sanne van Dijke en Matthias Casse.
Ik sprak met Owen Marcelis over de Belgische resultaten en we concluderen dat de verwachtingen en het omgaan met succes of teleurstelling in België totaal anders is.
Aan het einde van de podcast heb ik nog een gesprek met Pascal Bakker. Pascal is coördinator Topsport van de JBN en vertelt over de bijzondere week in Tokyo.
Aflevering 19 staat online. Veel aandacht voor de Spelen maar ook genoeg ander judo gebabbel.
Na aflevering 15 van de Hajime Judo Podcast staan er inmiddels weer 3 nieuwe afleveringen online
In aflevering 16 bespreken we de eerste 4 dagen van het WK Judo 2021 in Budapest. Met onze Belgische gast Owen Marcelis bespreken we de historische gouden medaille van Matthias Casse in de klasse tot 81kg. Pim en André bespreken de Nederlandse successen van Frank de Wit en Sanne Vermeer en de andere prestaties van de Nederlandse judoka’s op het WK. Verder belde André met Daniel Knegt over VI judo en zijn poging om zich op 20 juni te plaatsten voor de Paralympische Spelen van Tokyo.
In de 17e aflevering van de Hajime Judo Podcast bespreken we de laatste 4 dagen van het WK Judo 2021 in Budapest. Natuurlijk blikken we ook terug op de gehele week. Met onze Belgische gast Owen Marcelis bespreken we tegenvallende Belgische prestaties in de laatste dagen en komen we nog even terug op de gouden medaille van Matthias Casse. Pim en André bespreken de Nederlandse successen en andere prestaties, het afscheid van Marhinde Verkerk, vergelijken hun lijstjes en nemen je nog even mee in het laatste nieuws. We belden na het WK ook met Hans van Essen voor zijn kijk op dit WK.
In de nieuwe aflevering 18 van de Hajime Judo Podcast maken we een round-up van de weken na het WK Judo. We bespreken onder andere de opstart van het judo na de lockdown, de JBN budodag, de toernooien voor cadetten en junioren in Teplice en Coimbra, het EK kata in Polen, de definitieve selectie van Tessie Savelkouls voor Tokyo en de eerste NVJJL bijscholingsdag. André had ook een langer gesprek met Daniel Knegt. De VI judoka wist zich niet te plaatsen voor de Paralympische Spelen van Tokyo, maar gaat vol gas door richting Parijs.
Hajime Judo Podcast
http://hajimejudopodcast.nl
https://www.facebook.com/HajimePodcast
https://www.instagram.com/hajimepodcast/
https://judoinside.com
Hajime Judo Podcast 12 – Arbitrage met Jhon Ramaekers
In de twaalfde aflevering van de Hajime Judo Podcast hebben we het over de door de JBN voorgedragen judoka’s voor Tokyo. Ook in deze aflevering een lang gesprek met top scheidsrechter Jhon Ramaekers. Jhon is gekwalificeerd voor de Paraympische Spelen van Tokyo en staat als World Referee tijdens de belangrijkste judotoernooien op de mat. In het gesprek beantwoordt Jhon ook verschillende vragen van luisteraars. Verder komen de European Open in Zagreb en de Grand Slam van Kazan kort ter sprake.
Hajime Judo Podcast
http://hajimejudopodcast.nl
https://www.facebook.com/HajimePodcast
https://www.instagram.com/hajimepodcast/
https://judoinside.com
“Klimmen is winnen”
Foto serie Frank de Wit in de touwen
Afgelopen week werd door de Judo Bond Nederland op Papendal een internationale trainingsstage georganiseerd ter voorbereiding op o.a. het komende Wereldkampioenschap judo en de Olympische Spelen.
Een uitgebreide fotoreportage vind je HIER
Enkele foto's uit de reportage
Hajime Judo Podcast 3: Grand Slam Tel Aviv
Verder heb ik een gesprek met Pascal Bakker. Hij weet, als coördinator Topsport bij JBN, precies hoe het kwalificatietraject naar Tokyo er uit ziet. Na de winst van Sanne van Dijke op Kim Polling en het verlies van Roy Meyer tegen Jur Spijkers trekken mensen vaak voorbarige conclusies. Pascal is kraakhelder over het lange traject, en het tijdens de selectie kijken naar resultaten tegen tegenstanders uit andere landen en vooral de Top 10 van de ranking. Dit alles omdat de tegenstander uit eigen land niet het gevaar is in Tokyo, maar de andere gekwalificeerde judoka’s. Na het EK in april zal de JBN een beslissing nemen en judoka’s voordragen bij NOC*NSF.
Hans van Essen van Judoinside.com heeft een kort verhaal over Saeid Mollaei en zijn ontvangst en prestatie in Israel. Iets wat, na alles wat er is gebeurt, prachtig is voor Mollaie. Maar ook mooi hoe rivaliteit uitmondt in waardering en vriendschap tussen wereldtoppers.
Tosh van Dijk (Taekwondo – Suriname): Update Road to Tokyo 2020, now 2021
I started my Olympic camp December 12th, 2019 in the United States of America with coach Mohamed Ali Melghagh. The weeks that I have trained in The United States was one of the hardest camps that I have experienced and the best that I have felt for a competition. We trained more hours, did specific work and at an early stage of the preparation I felt ready for the Olympic Qualification that was coming.
I competed January 28th, 2020 in my first tournament of the year, the Mexico Taekwondo Open. My first match was against former world champion of Mexico, Saul Gutierrez. For me this was the time to see how my preparations are going and I can say that it went better than expected. After three rounds, the last round ended with a score of 25-25. To determine a winner there was another round (golden point). The person who makes the first point will be the winner. This eventually became the Mexican.
This game went very well, until I got a kick in the face during the beginning of the third round that disturbed my focus. After this kick I saw black for a few seconds, but in order not to give the Mexican the feeling that I was dizzy, I continued to attack and managed to equalize the score after falling behind. After my game I still had severe pains on the right side of my face and severe swelling started to develop. When I visited the doctor, who was present at the tournament I was told that I probably suffered a mild concussion from this kick in the face. I was also told that it would be better to analyze how heavy this blow was if I did not fight through it. I was advised to continue to ice my face and was given a painkiller against the pain.
“News”
After I returned to the USA the swelling had not subsided and I still had a splitting headache and tension in my face. I decided to go to the doctor who then advised me to go to the emergency room for a CT scan. This CT scan indicated that I had fractures in my face from that blow and was admitted for a few days at the Aventura hospital. Eventually I was seen by a facial specialist who told me it does not require surgery, but a rest of at least two to three months. This news was supposed to be good news but was horrible for me because I only had approximately three weeks until the Olympic qualifiers.
“Stubbornness”
After I was discharged from the hospital with the advice to take it easy for two to three months, I went to training the next day. I kept looking at my calendar how much time I had to prepare for the qualifying tournament that was two weeks away and was due to be held on March 11 and 12, 2020.
The first day I was taking it easy because of the pain I was having. I only did flexibility exercises and balance. The second day I did some movements that did not cause too much pain, but the more I looked at my calendar, the more I got the urge to pick up the thread and realize my Olympic dream. The third day after being discharged from the hospital, I started training more intensively and ended my week with a tough Saturday morning workout. This training started with a taekwondo training and completed my training with an intense training in the park. After this training I felt relieved and got more hope and my future to be an Olympian was bright again, although I was in a lot of pain during this whole week of training. I continued the day with my mother who took a loan and flew to America to support me during this difficult period.
“Reality”
The next day about three o’ clock in the morning I woke up feeling unwell. With a severe headache (like other days) and severe body aches, I went to the restroom and started vomiting. This did not stop immediately. After forcing myself to stop I managed to take a cold bath and went back to bed. Shortly after I had to rush to the restroom because of diarrhea. In addition to the daily headache, this was a terrible period that I wanted to pass as soon as possible. After talking to some doctors thru the phone in Suriname about my health, I was told that this could be the effect of no rest and intense training after that hard blow I received during the tournament. I need to rest!
After eventually choosing to rest for a few days, it became more difficult mentally to stay focused and happy. I was supposed to see the facial specialist again, but after I was told what my hospital bill is going to be and not clear if my insurance will cover it, it was a safer step for me to consult with third parties first.
“Dilemma”
Eventually I managed to see a doctor in America for advice through some networks of my coach. Here I was told clearly that I should not participate in the qualification tournament that would be in a week. The doctor had informed me that if I get hit in the same place, chances are that I would no longer be able to move my eye, go blind, or damage my eye completely. “This is not worth an Olympic sport,”, the doctor said. At this point, I had to hold back my tears. When I went back where I was staying, I informed my coaches with the news and they advised me the same. This was one of a difficult decision I had to make. Looking back at all the sacrifices I have made and not being able to realize my dream of being the first Surinamese Taekwondo athlete to qualify for the Olympic Games 2020.
I am currently in Suriname and have followed the qualifying tournament over the internet with a broken heart, but not a broken spirit. I am now on both feet, healthy and well.
The only chance I got to participate in the upcoming Olympic Games 2021 is through a wild card. I am still hopeful to receive a wild card that has already been requested. This will give me the chance to live my dream and write history as the first taekwondo athlete that will compete during the Olympic Games. So, I ask to please keep supporting me on my way to the Olympic Games 2021, because when I do get this wild card, I WILL BE READY!