Na de Olympische Spelen in Tokio schreef ik een artikel met de titel 2032.

In dat artikel heb ik me vanaf de zijlijn onthouden van kritiek en het artikel 2032 gaat over de toekomst.

Korte tijd later ontvingen de judoka van de nationale selectie van de JBN een bericht met als afzender JBN. Men mag toch verwachten dat er een naam vernoemd zou worden als afzender, bijvoorbeeld de naam van de technisch directeur of van een andere leidende persoon uit de topsportsector; het was niet het geval!

Hieronder twee citaten uit het bericht van de onpersoonlijke JBN:

Achtergrond

We bouwen aan een succesvol NTC waar topsporters zichzelf continu verbeteren met als resultaat het behalen van gouden medailles. Aan het eind van 2020 is er een eerste evaluatieronde van de eerste periode van het NTC programma geweest. In aanloop naar en na afloop van de Olympische Spelen is de evaluatie voortgezet en afgerond, waarna een besluit is genomen over de structuur 2021-2024.

Evaluatie

De Olympische Spelen zijn reeds geëvalueerd met de Olympische coaches. De conclusie is duidelijk: er is ondermaats gepresteerd op de afgelopen Spelen. Er zijn meerdere zaken die hieraan ten grondslag liggen. Dit verschilt soms per individu, maar generiek kwamen de volgende zaken boven als oorzaken:

• Mentale vaardigheden en de coaching in deze vaardigheden;
• Onvoldoende samenwerking tussen coaches om zichzelf en sporters beter te maken;
• Sporters worden vaak in hun comfortzone gelaten.

Achtergrond

Op basis van de evaluatie is er een besluit genomen over de structuur 2021-2024. En verderop staat een structuurschema, dat is ‘genomen’ uit een boek over cultuurverandering. Dat schema zal ik maar niet in dit artikel kopiëren.

Nu al acht maanden bakkeleien leiders van politieke partijen in Den Haag over structuren en cultuur, terwijl er zeer grote problemen zijn die vrijwel direct om oplossingen vragen! Structuren en cultuur zijn kennelijk belangrijker dan oplossingen en mogelijkheden voor mensen.

Structuren zijn hulpmiddelen en als men integer werkt aan hetzelfde doel, dan ontstaat er een cultuur; in het geval van Judo een cultuur gebaseerd op een eigen identiteit, op eigen kracht, met grote dynamiek, innovatie en creativiteit.

In het schrijven van de ‘onpersoonlijke’ JBN aan de judoka van de nationale selectie is de structuur HOOFDZAAK en geen hulpmiddel. De structuur overschaduwt echter de essentie, waardoor de essentie in de knel komt en mogelijk sterft.

De NOODZAAK om adequaat en snel te handelen wordt ook door het bestuur van de JBN niet ingezien.

Evaluatie

Er komen drie oorzaken ‘boven water’ waardoor “ondermaats is gepresteerd op de afgelopen Olympische Spelen”.  (De drie oorzaken worden “generiek” genoemd.)

De drie oorzaken zijn direct gekoppeld aan coaching; ook het laatst genoemde heeft betrekking op coaching.

Alvorens in te gaan op deze drie ‘generieke oorzaken’ mijn opvatting over selectiecriteria waaraan nationale coaches moeten voldoen:

1. Judocoach met zeer goede sportopleiding, die zijn sporen in topjudo al heeft verdiend;

opleiding en coaching van Nederlandse kampioenen judo, alsmede aansprekende internationale successen van judoka, die door haar of hem zijn opgeleid.

2. Ex topjudoka, Europees niveau, met een goede sportopleiding en ervaring in coaching.

De huidige nationale coaches kunnen dus langs deze selectiecriteria lat gelegd worden en dan kan de gevolgtrekking kan worden gemaakt, dat Maarten Arens, Michael Bazynski en Benito May ruimschoots aan deze criteria voldoen en dus door moeten kunnen werken om de doelstellingen te kunnen verwezenlijken.

Ook de directeur topsport moet een specialist in Judo zijn en het beste is dat ook hij/zij voldoet aan de twee gestelde criteria. Theo Meijer is een zeer goede technisch directeur!

Een nationale selectie is geen opleidingsinstituut voor coaches en de structuur moet dus niet worden misbruikt als selectie-instrument voor coaches. Dat houdt in dat een aantal coaches niet op dit niveau kunnen werken!

(Wat is toch de reden dat er nationale coaches zijn, die niet aan de bovenstaande criteria voldoen en zeker niet aan de hieronder genoemde competenties?)

Na die selectiecriteria kan men de competenties van een coach benoemen en voor het gemak van de ‘onpersoonlijke JBN’ zal ik dat meteen doen, waarbij ik met klem wil stellen, dat deskundige aanvullingen natuurlijk gedaan kunnen worden.

Competenties van een topcoach

• Originele ideeën en zeer gedreven om deze ideeën uit te voeren en gericht op het bereiken van het doel;
• Snel vaste patronen ontdekken in gebeurtenissen en het ontwikkelen van perspectieven voor de lange termijn;
• Eenmaal aangesteld de taak organiseren en uitvoeren;
• Sceptisch en onafhankelijk;
• Eerlijk en betrouwbaar;
• Hoge normen voor competenties en uitvoering van anderen en vooral van zichzelf;
• Hoogwaardige sportspecifieke en sportechnische kennis en kunde;
• Methodische en didactische vaardigheden;
• Beïnvloedingsbekwaam;
• Taakgerichte sociale vaardigheden;
• Goede uitdrukkingsvaardigheid in woord en geschrift;
• Meer dan gemiddelde ontwikkeling;
• Diplomatieke vaardigheden;

Korte typering van een topcaoch: (zie ook Meyers-Briggs Type Indicator en publicaties van Peter Murphy)

Analytisch, autonoom, georganiseerd, gesloten karakter, compleet, krachtig, onafhankelijk, origineel, systeem-gedreven, theoretisch, vastberaden en visionair.

Een coach moeten leren, studeren, onderwijzen, luisteren, observeren, analyseren, denken, evalueren, veranderen, stimuleren, inspireren en héél hard werken!

Nu zal ik ingaan op de evaluatie.

(De topsportcoördinator van de JBN verzuchtte  via LinkedIn dat er vanaf “de zijlijn” wel weer kritiek zou komen. Hij suggereert dat allen aan de zijlijn niet deskundig zijn, daarmee zichzelf kwalificerend en de zijlijn per definitie diskwalificerend.

Zou het misschien toch zo zijn, dat er deskundigen zijn, die zichtbaar hun sporen hebben verdiend, die constructieve feedback zouden kunnen geven? Waarom wordt er in de topsportsectie van de JBN geen gebruik gemaakt van deskundigen met kennis, ervaring en internationale resultaten?)

In het onderdeel Achtergrond staat: “we bouwen aan een succesvol NTC waarin topsporters zichzelf continu verbeteren met als resultaat het behalen van gouden medailles”.

Het woord topsporters wordt hier gebruikt, het bewijs van het feit dat dit document niet geschreven is door een judoka (desgewenst kan het document ook gebruikt worden voor andere belangengroepen); en er wordt geschreven over zichzelf verbeteren.

Nu moet ik uit de school klappen; regelmatig hoor ik, dat er vooraf aan de zeer geringe techniektrainingen op Papendal door de coach wordt gezegd: “je mag doen wat jezelf wil”, anders gezegd: “zoek het zelf maar uit, want ik zou niet weten wat ik zou moeten doen en hoe ik het zou moeten leiden of begeleiden” ”Je mag ook krachttraining gaan doen”, (‘dan worden mijn tekortkomingen tenminste ook niet zichtbaar’!)

Gaat de techniektraining, op aandringen van de judoka dan toch door, dan maken diezelfde coaches, die absoluut niet aan de genoemde selectiecriteria voldoen, de opmerkingen dat in Nederland uchi komi geheel anders moet dan bijvoorbeeld in Japan en Frankrijk gebruikelijk is…..(negen gouden medailles in Tokio voor Japan, zeven gouden medailles voor een jong Japans team onlangs in Parijs en veertien medailles voor Frankrijk met ook veel jonge judoka! Heeft men in die landen en in al die andere landen met goede tot zeer goede resultaten ook een eigen uchi komi uitgevonden, dat lijkt op bietentrekken in West Brabant?)

Vervolgens de tekst in de evaluatie “waarin topsporters zichzelf continu verbeteren”; juist ja, zichzelf continu verbeteren, omdat er coaches zijn die het kennelijk niet kunnen! (Zie ‘selectiecriteria nationale coaches’).

En er worden gouden medailles verwacht; enige bescheidenheid is nu wel gepast, want het behalen van gouden medailles vanuit een achterstandsituatie van minimaal vier jaar is hoog gegrepen. Eerst maar eens gericht zijn op het behalen van medailles!

Dat er ondermaats is gepresteerd op de Olympische Spelen is een understatement gezien vanuit het budget en de technische begeleiding van judoka. Volop budget, echter op Papendal is er nauwelijks technische begeleiding en de clubs is alle zin ontnomen om de strikt noodzakelijke bijdrage te leveren.

Voor wat betreft de opleiding van coaches vraag ik me af wat daar gebeurt; grof gezegd lijkt het mij (gezien vanaf de gediskwalificeerde zijlijn) dat ‘tikkertje en haasje over’ en allerlei pedagogische en agogische aspecten ver de boventoon voeren boven het aanleren van techniek, het leren van randori en het begeleiden van randori (randori vooral op basis van techniek, bewegingsrichting enz.)!

Let wel: judo met techniek als basis voor randori kan ook een uitstekend pedagogisch spel zijn!

Andere bezorgde ‘zijlijn bewandelaars’ zijn op initiatief van en met Robbert van der Geest al begonnen met een uitstekend initiatief om ‘echt’ randori te organiseren en te ontwikkelen. Maar….als dit geen ‘aansluiting vindt en vervolg krijgt op Papendal’ dan is het als water naar de zee dragen.

Het zou schorten aan mentale vaardigheden en de coaching daarvan. (Lees eerst: “In het diepste van de ziel is niets te zien” van Jeffrey Wijnberg). Als men in alle opzichten goed getraind is, dan is men mentaal sterk; daar kan de coach mee beginnen. En wat te denken van het voorkomen van mentale problemen, onder andere door juiste technische, fysieke en mentale belasting in de verschillende ontwikkelingsfasen in Judo.

Er zou onvoldoende samenwerking zijn tussen de coaches.

Met Theo Meijer als technisch directeur, Maarten Arens als hoofdcoach heren en Michal Bazinsky als hoofdcoach dames moet die samenwerking tot stand kunnen worden gebracht; men moet wel een gemeenschappelijk doel hebben en daar allen taakgericht aan werken. En….. de opdracht om je als coach steeds weer te verbeteren ligt besloten in de eerder genoemde competenties.

En bestuur van de JBN, Theo Meijer moet gevraagd worden, dan heeft u ook geen K+V nodig om iemand te werven met de tekst “kennis en ervaring in Judo is niet nodig”. (Als je dit leest als zijlijnbewandelaar dan vlieg je toch door de ruiten….)

In uw positie, bestuur van de JBN, moet u iemand nederig vragen om deze schier onmogelijke taak te gaan vervullen en niet hoog van de toren blazen, want van het gistende en zuigende moeras moet weer een stevig fundament gemaakt worden met een vruchtbare grond voor optimale ontwikkeling! En als Theo het niet doet dan zijn er nog een paar kandidaten uit eigen gelederen, want DE JUDO BOND NEDERLAND MOET GERUND WORDEN DOOR JUDOKA met Jessica Gal als voorzitter (intelligent, creatief en technisch)!

Het woord comfortzone is momenteel mateloos populair, kijk naar de praatprogramma’s op de TV; iedereen komt uit zijn/haar comfortzone of wil er niet uitkomen. Zelf moet ik dan meteen denken aan een ouwe slechte zangeres die nergens spijt van heeft gehad en telkens weer een hemel schreiende metamorfose doormaakt in dan weer een nieuw programma verschijnt…..

Misschien wordt hier met comfortzone bedoeld, dat judoka zich voortdurend ongemakkelijk voelen; welnu een aantal judoka voelen zich op Papendal ongemakkelijk!

En nu een eerste, slechts zeer globale, constructieve feedback.

Het NL judo is voor 70% gericht op kracht en uithoudingsvermogen (algemeen en, naar ik hoop, ook specifiek) en voor 30% op techniek (en het laatste percentage is door mij sterk naar boven afgerond).

Door gericht te zijn op 70% kracht en uithoudingsvermogen wordt het Judo ook voor 70% dwars door de weerstand heen; dwars door de weerstand heen maakt hoekig, bonkig en zelfs afstotelijk, letterlijk en figuurlijk!

Citaat van de voortreffelijke kampioen en coach Peter Snijders: “als je door de deur naar binnen wilt gaan, gebruik dan de klink van de deur en ga niet langs de scharnieren”. Met andere woorden, ‘gebruik techniek en vindt de klink van de deur’. Dus niet blind op de deur afstormen en er dwars doorheen willen, maar nauwkeurig kijken waar de klink zich bevindt en hoe deze te hanteren (want er zijn veel verschillende sloten op deuren). Techniek, creativiteit en intelligentie!

Judoka moeten kunnen beschikken over automatismen, technische reflexen, waardoor aanval en  verdediging ‘economisch’ wordt; geconditioneerde bewegingen. Dat betekent dat bewegingen en ook automatismen als het ware ‘ingeslepen’ moeten worden en harmonische uchi komi, yaku  soku geiko en nage komi zijn de uitstekende middelen.

Voorbeelden: als men beschikt over het automatisme om uchi mata te kunnen beantwoorden met uchi mata gaeshi, als men o soto gari automatisch kan beantwoorden met o soto gari gaeshi, als men o uchi gari automatisch kan beantwoorden men o uchi gari gaeshi, als men tai otoshi meteen zonder nadenken kan beantwoorden met ko soto gake, enzovoorts, wat betekent dat dan voor het cybernetisch vermogen van de judoka, wat betekent dat dan wel niet voor de mentale rust gedurende de wedstrijd; men kan onder andere nog meer geconcentreerd zijn op de eigen aanvalspatronen en op het handhaven of aanpassen van het eigen strijdplan.

Eigen aanvalspatronen die natuurlijk ook volledig eigen gemaakt moeten worden; meerdere aanvalspatronen zelfs, waardoor de judoka gedurende de wedstrijd zelf kan variëren en verbinden.

Voorbeelden: ko uchi gari verbinden  met uchi mata, ko uchi gari verbinden met o soto gari, o uch gari verbinden met o soto gari, o uchi gari verbinden met tai otoshi of seoi nage, enzovoorts, enzovoorts.

In de topsportfase moet de judoka kunnen beschikken over de eigen specifieke automatismen en natuurlijk moet in die fase steeds specifieker en individueel getraind worden.

Bovenstaande betekent, dat 70% kracht en uithoudingvermogen en 30% Judo training moeten veranderen in 70% Judo, techniek/randori, en maximaal 30% kracht en uithoudingsvermogen (algemeen en specifiek).

De genoemde percentages zijn de percentages van senioren op topniveau; voor de verschillende ontwikkelingsfasen in Judo gelden andere percentages, aangepast aan de specifieke ontwikkelingsfase; de verschillende ontwikkelingsfasen in Judo zijn door mij omschreven (en op aanvraag beschikbaar).

Ook het technische programma alsmede de bijbehorende (specifieke) conditionering op basis van techniek is door mij omschreven (en op aanvraag beschikbaar).

Ineens zie ik dat de zijlijn al bedekt is met ruim 2200 woorden! Voor een zijlijnbewandelaar, voor Nederlandse begrippen en acceptatie, waarschijnlijk al veel te veel. Echter, vanaf de zijlijn mocht ik, op uitnodiging, in een groot aantal landen ‘wat roepen’; in april 2021 nog op het Olympisch Congres voor coaches van het NOC van Uzbekistan! Met dit artikel heb ik de vrijheid genomen om ‘wat te roepen’ in de richting van het Nederlandse Judo speelveld.

In een van mijn eerdere artikelen schreef ik dat het de laatste zou zijn.

Aanvaard alstublieft mijn verontschuldigingen; mijn liefde voor Judo dwong mij ertoe om dit artikel (en het vorige “2032”) te schrijven en te publiceren, want…….

“Als wijsheid komt als het te laat is,

dan is wijsheid nutteloos”

211031

Willem Visser

vanaf de zijlijn en in balans

Bron: Topsport Topics

Hoewel krachttraining een vast onderdeel is van trainingsprogramma’s, heerst bij veel mensen de gedachte dat die schadelijk zou zijn voor kinderen. Zo zou krachttraining de groeischijven beschadigen en groei beperken. Ook zou het risico op blessures toenemen bij kinderen die veel krachttraining doen. Schuilt hierin een kern van waarheid of is er sprake van een mythe?

Lees HIER verder

Klik HIER en maak je eigen poster!

Sporters die aan krachttraining doen om hun vermogen te verbeteren lijken er goed aan te doen om meer korte rustmomenten tussen herhalingen in te bouwen. Een dergelijke cluster set krachttraining zorgt er namelijk voor dat sporters hun bewegingen sneller uitvoeren en hiermee op een hoger vermogen trainen.

Lees HIER verder

In een vorig artikel heb ik de verschillende fasen van ontwikkeling in judo genoemd.

Voor de Basisfase A en Basisfase B, de Uitbouwfase, de Aansluitingsfase en de Topsportfase zijn beweging technische karakteristieken genoemd alsmede kernpunten voor iedere fase.

Hieronder verschillende trainingsindelingen voor de verschillende fasen en ook de verklaring van de trainingsonderdelen.

Basisfase A (jeugdles)

Taiso + Ukemi bijvoorbeeld door spel                        15 minuten

Sotai-renshu Nage-waza                                            15 minuten

Randori Nage-waza (3×3 min)                                    10 minuten

Sotai-renshu Ne-waza                                                10 minuten

Randori Ne-waza                                                      10 minuten

Basisfase B (jeugdles)

Taiso + Ukemi                                                          15 minuten

Uchi-komi 1                                                              10 minuten

Yaku-soku-geiko                                                         5 minuten

Sotai-renshu Nage-waza                                            15 minuten

Randori Nage-waza (3×3 min)                                    10 minuten

Sotai-renshu Ne-waza                                                10 minuten

Randori Ne-waza                                                      10 minuten

Seiry Taiso                                                                 5 minuten

Uitbouwfase

Taiso + Ukemi                                                          15 minuten

Uchi-komi 1                                                              10 minuten

Yaku-soku-geiko                                                         5 minuten

Kakari-geiko                                                             15 minuten

Sotai-renshu Nage-waza                                            15 minuten

Randori Nage-waza                                                   10 minuten

Sotai-renshu Ne-waza                                                10 minuten

Randori Ne-waza                                                      10 minuten

Seiry Taiso                                                                 5 minuten

Aansluitingsfase & Topsportfase

Standaard wedstrijdtraining:

Taiso                                                                        10 minuten

• Circulatie warming-up
• Normalisering
• Stretching

Ukemi

• valoefening

Uchi-komi 1                                                              10 minuten

• judotechnische warming-up

Uchi-komi 2                                                              15 minuten

• interval training

Yaku-soku-geiko                                                          5 minuten

• op de beurt werpen

Kakari-geiko                                                             15 minuten

• Tori valt aan, Uke ontwijkt

(op intervalbasis mogelijk)

Sotai-renshu Nage-waza                                            20 minuten

• aanleren of verbeteren

van een werptechniek

Randori Nage-waza                                                   15 minuten

• 2 á 3 maal 5 minuten

Sotai-renshu Ne-waza                                                10 minuten

• aanleren of verbeteren

van een controletechniek

Randori Ne-waza                                                      15 minuten

• 3 maal 5 min.

of 2 maal 7 ½ minuut

Seiry Taiso                                                                  5 minuten

• lichte Uchi-komi en stretching

Mondo

• technische, tactische of organisatorische aanwijzingen

Moku-so

­             –     ideo-motorische en positiefsuggestieve training

Bovenstaande is een basis wedstrijdtraining. Bij specifieke behoefte kan uiteraard worden afgeweken.

De techniekkeuze voor beide Sotai-renshu dient op jaarbasis te worden vastgelegd aan de hand van:

• Ideaalbeeld van judo;
• Individuele behoefte judoka;
• Statistische conclusies, verkregen uit informatie van het vorige seizoen;
• Nationale en Internationale ontwikkelingen.

Variaties op Standaard Wedstrijdtraining:

Uit fysiologische, didactische of methodische overwegingen kan men een variatie maken op de standaard wedstrijdtraining, door het Ne-waza gedeelte naar voren te halen. De training komt er dan als volgt uit te zien:

Taiso (inclusiefs Ebi en Hiki-komi)                            15 minuten

Sotai-renshu Ne-waza                                                10 minuten

Randori Ne-waza                                                      10 minuten

Uchi-komi 1                                                              10 minuten

Uchi-komi 2                                                              15 minuten

Yaku-soku-geiko                                                         5 minuten

Kakari-geiko                                                             15 minuten

Sotai-renshu Nage-waza                                            20 minuten

Randori Nage-waza                                                   10 minuten

Seiry Taiso                                                                 5 minuten

Mondo                                                                        2 minuten

Moku-so                                                                     3 minuten

Op bovenstaande indeling kan nog een variant gemaakt worden door de Uchi-komi 2 na de Randori Nage-waza te plaatsen, wat naast fysiologische effecten ook mentale effecten heeft.

De oefenstof (inhoud) kan in deze lesindelingen (vorm) gegoten worden, waarmee dus vorm en inhoud wordt gegeven aan een jaarplan en zelfs meerjarenplan.

Vorm en inhoud vormen tezamen een structuur. Op deze wijze werkt men dus gestructureerd naar een doel.

Met……niveau bepaling aan het einde van een fase.

Verantwoording en uitleg van de verschillende trainingsonderdelen

Taiso

De fysiologische waarde van een warming-up zijn voldoende aangetoond en behoeven hier niet te worden behandeld. In de warming-up onderscheiden we drie onderdelen:

1. De circulatie warming-up
   • Het losmaken van spieren en gewrichten;
   • Het opwarmen van de spieren;
   • Het op arbeidsniveau brengen van de organen.
2. De normalisering
   • Spierversterking; na gewenning zal dit ook op peil houden van de spierkracht betekenen.
3. De stretching
   • Licht en kort statisch rekken van de spiergroepen.

Ukemi

Valoefening is altijd in een training opgenomen. Het is van zowel technische als wel van psychisch/mentale waarde. Het Zempo Kaiten (rollen) heeft ook zeer coördinatieve waarden; Nl. bij het rollen behoort men de lichaamsledematen zo gunstig mogelijk te groeperen rondom het zwaartepunt.

Het vallen is de ziel van het judo.

Uchi-komi

We onderscheiden globaal twee Uchi-komi momenten in een training:

1. Als specifieke warming-up en als cooling-down;
2. Als conditietraining op basis van techniek;
   1. Als algemene conditietraining;
   2. Als specifieke intervaltraining:
      1. Duurtraining: 1:30 arbeid, 0:30 rust
      2. Tempotraining: 0:45 arbeid, 0:30 rust

• Snelheidstraining: 0:30 arbeid, 1:00/1:30 rust

E.e.a. wordt geperiodiseerd, d.w.z. ingedeeld in de week en dus verdeeld over 6 trainingseenheden en afgestemd op de periode in het seizoen en soms bijvoorbeeld bij trainingsachterstand, individueel aangepast.

Uchi-komi ingedeeld naar bewegingsverloop

• Butsu-kari

Balans verstoren en inkomen maken in twee pasritme voor worpen in voorwaartse richting en achterwaartse richting. In voorwaartse richting onderscheiden we dan ook nog Koshi-waza en Te-waza en in achterwaartse richting onderscheiden we O-uchi-gari, Ko-uchi-gari en O-soto-gari.

Bewegingsverloop:

• Stilstaande met zwaaibeen;
• In beweging met zwaaibeen;
• In Shintai (bewegen in het sagittale vlak).

Doel en plaats:

• Specifieke warming-up en bij de cooling-down met als doel perfectioneren van Kuzushi en Tsukuri.

• Uchi-komi met zwaaibeen, te gebruiken als:

Bewegingsverloop:

• Stilstaande;
• In beweging.

Doel en plaats:

• Specifieke warming-up en cooling-down;
• Intervaltraining;
• Onderdeel van de techniekverbetering (langzame bewegingsaanloop en bewegingsafloop).

• Uchi-komi met uitstappen:

Bewegingsverloop:

• Stilstaande;
• In beweging.

Doel en plaats:

• Specifieke warming-up;

• Uchi-komi in Shintai:

Bewegingsverloop:

• Recht naar links;
• Links naar links;
• Rechts naar links en omgekeerd;
• Afwisselend rechts-links of links-rechts.

Doel en plaats:

• Interval training;
• Cooling-down;
• In periode van actief herstel.

Men leert met deze Uchi-komi tevens onmiddellijk te antwoorden op een techniek van de opponent.

• Uchi-komi met verbindingen:

Bewegingsverloop:

• Renzoku-waza: In dezelfde richting bijv. Seoi-nage à Ippon-seoi-nage
• Renraku-waza: In de andere richting bijv. O-uchi-gari à Tai-otoshi

Doel en plaats:

• Specifieke warming-up;

• Uchi-komi vrij bewegend over de mat:

Bewegingsverloop:

(Voorbereiding, Kuzushi, Tsukuri)

Bijvoorbeeld 5 maal rechts en 5 maal links:

• Opdracht;
• Eigen keuze van techniek;
• Verbindingen;

Doel en plaats:

• Techniektraining;
• Laatste trainingen voor de wedstrijddag.

• Uchi-komi Okuri-eri Kumi-kata:

Bewegingsverloop:

Voortdurend achter elkaar:

• Inzet rechts naar achter;
• Inzet rechts naar voor;
• Inzet links naar achter;
• Inzet links naar voor.

Doel en plaats:

• Warming-up voor wedstrijden;
• Techniektraining;
• Concentratietraining, vooral aan het einde van een zware training.

Yaku-soku-geiko

Op de beurt werpen; vrije techniekkeuze. De judoka kiezen veelal hun Tokui-waza (specialiteit) in verschillende bewegingsrichtingen en/of hun specifieke voorbereiding of met gevarieerde Kumi-kata.

Kakari-geiko

Tori valt aan, 5 maal 1 minuut en Uke ontwijkt 5 maal 1 minuut. Om de minuut wordt van functie gewisseld en om de twee minuten wordt van partner gewisseld.

In de rust wordt de kleding geordend en de polsslag gecontroleerd.

Men dient onderscheid te maken in ontwijken en verdedigen:

• Ontwijken:

Zonder blokkeringen, los in de armen, geen overname techniek, spelen met het zwaartepunt.

• Verdedigen:

Ontwijken en blokkeren, wel overname en techniek.

In de Kakari-geiko wordt de eigen bewegingsgevormdheid ontwikkeld. Er wordt veel gebruik gemaakt van Tokui-waza en verbindingen. Ook worden technieken, die in de vorige trainingen beoefend zijn, uitgeprobeerd c.q. eigen gemaakt.

Kakari-geiko is een zeer belangrijk trainingsonderdeel, vooral omdat het een zeer specifieke bewegingsgevormdheid geeft.

Sotai-renshu Nage-waza

In dit oefengedeelte worden gedurende 20 minuten in een langzaam tempo, maar uiterst nauwkeurig, nieuwe bewegingen aangeleerd, eventueel verbeterd. Ook vele speciale Kumi-kata met bijbehorende werptechniek worden aangeleerd en verbeterd. Ieder oefent dezelfde beweging, ook al is het een techniek, die men zelf niet zal maken in Shiai. Bovenstaande beoefent men links en rechts. Dit wordt door velen als tijdsverlies gezien. Dit is echter een grote misvatting. Immers; de bewegingsgevormdheid wordt vergroot, men krijgt inzicht in de beweging, waardoor het gemakkelijker wordt te anticiperen op de aanval van de tegenstrever. Als men bijvoorbeeld verschillende malen in Shiai geworpen is met Yoko-tomoe-nage, dan verdient het aanbeveling Yoko-tomoe-nage te bestuderen, dus beoefenen.

Randori Nage-waza

Hierin wordt Tokui-waza, verbindingen en overnames en aangeleerde techniek in Sotai-renshu, zeer offensief in spel beoefend. De kamp om de Kumi-kata speelt een rol, maar zeker geen hoofdrol. Hieraan wordt in sommige trainingen apart aandacht besteed.

Maki-komi-waza is in training verboden, daar dit techniekontwikkeling remt, zelfs terugdringt.

Sotai-renshu Ne-waza

Zie Sotai-renshu Nage-waza. De oefentijd van nieuwe techniek is korter dan bij Nage-waza, daar het trainen van het oment van minder belang is (let wel, van minder beland, dus niet van geen belang).

Randori Ne-waza

De eigen voorkeurstechnieken en de eventueel nieuw aangeleerde technieken worden in spel getraind.

Accenten:

• Vecht je naar initiatief en tracht het te behouden;
• Weet door te verbinden, dus anticiperen en zien en voelen in vele projecties en perspectieven;
• Het verkrijgen van controle is veel belangrijker dan de sensatie van de Shime-waza of Ude-kansetsu-waza (in Shiai probeert men vak zonder controle tot klem of omstrengeling te komen, waardoor veelvuldige mislukking voorkomt. Dus eerst controle en daarna pas opgave techniek plaatsen).

Seiry Taiso

Lichte Uchi-komi om de bekende fysiologische redenen, maar ook omdat de techniek wordt geschoold, als technische oefeningen nog worden verricht in omstandigheden van vermoeidheid.

Uiteraard wordt voor langzame uitvoeringswijze gekozen. Het stretchen wordt per spiergroep langer aangehouden, daar de spier nu veel warmer is als aan het begin van de training.

Mondo

Technische, tactische of organisatorische aanwijzingen.

Moku-so

Gedurende 2 á 3 minuten zitten de judoka in Seiza, met de opdracht in stilte de training door te nemen, vooral het nieuwe aangeleerde (ideo-motorische). Ook een stuk positief-suggestieve training is vertegenwoordigd. Niet “tobben” over wat fout ging, maar “zich verheugend” denken over wat goed ding. (Judoka kunnen in dit verband ook geadviseerd worden, om voor het slapen gaan, enige minuten zo bezig te zijn met Tokui-waza of met techniek, die men moet of wil eigen maken).

Verhouding Nage-waza — Ne-waza, gezien in trainingstijd

Nage-waza                               Ne-waza

Basisfase A                              50%                                         50%

Basisfase B                              55%                                         45%

Uitbouwfase                             60%                                         40%

Aansluitingsfase                       65%                                         35%

Topsportfase                            65%                                         35%

Belasting bij de verschillende trainingsonderdelen

Fysiologische belasting             Mentale belasting

Taiso                                              1 tot 3                                      1

Ukemi                                                 1                                         2

Uchi-komi 1                                    2 tot 3                                      2

Uchi-komi 2                                    3 tot 4                                      2

Yaku-soku-geiko                                 2                                         3

Kakari-geiko                                   3 tot 4                                      4

Sotai-renshu Nage-waza                  2 tot 3                                      4

Randori Nage-waza                              4                                    3 tot 4

Sotai-renshu Ne-waza                          2                                         4

Randori Ne-waza                                 4                                    3 tot 4

Seiry Taiso                                     2 tot 1                                      2

Mondo                                              —                                         2

Moku-so                                              1                                         3

Dit is een globale analyse. Strikt genomen laat belasting zich niet scheiden, wel kan worden onderscheiden.

Getracht dient te worden om een wat golvende belasting-curve te krijgen.

(Waardering tabel: 1 = zeer laag, 2 = laag, 3  = hoog, 4 = zeer hoog)

Juni 2019

Willem Visser

8^e dan judo IJF

Het is voor judo-onderwijs en judotraining van groot belang om te weten wat er onderwezen en getraind kan worden in de verschillende leeftijdsfasen.

In dit artikel geef ik beknopt en globaal een aantal principes voor judo-onderwijs en judotraining aan, die behoren bij de verschillende leeftijdstijdsfasen.

Er zijn vier fasen te onderscheiden:

• De basisfase

1. 8 tot 10 jaar
2. 11 tot 14 jaar

• De uitbouwfase

14 tot 17 jaar

• De aansluitingsfase

18 tot 20 jaar

• De topsportfase

vanaf 20 jaar.

De basisfase a (8-11 jaar) wordt gekenmerkt door een aantal aspecten:

• De vaardigheden zijn eenvoudig en niet complex.
• De technieken zijn grove motorische en geen fijn-motorische.
• Niets mag schadelijk zijn voor gezondheid en groei.
• Alle activiteiten zijn gericht op het aerobe vermogen.
• Technieken worden in ontspannen bewegingspatronen gebracht.
• Veel aandacht moet worden besteed aan het valbreken. Valbreken is de ziel van het judo. Angst voor het vallen belemmert de judo-ontwikkeling daar de aanvalsdurf wordt belemmerd als men angst heeft om overgenomen te worden.
• De ontwikkeling van het zelfvertrouwen, de eigenwaarde, de onderlinge interactie en de samenwerking krijgt veel aandacht.
• De leraar/trainer mag 100% inzet eisen, maar de jeugd moet plezier hebben.
• De juiste kijk op winnen en verliezen moet worden bijgebracht.
• In deze leeftijdsfase veelvuldig stimuleren en vooral het goed kunnen uitvoeren van de techniek moet worden bejubeld. (Dit is in deze fase belangrijker dan winnen, winnen moet niet voorop staan.)
• Specialisatie moet worden vermeden.
• In deze fase niet teveel competitie en de aard van de competitie moet ingehouden zijn, bijvoorbeeld clubcompetitie en interclubcompetitie.
• In deze leeftijdsfase neemt de jeugd deel aan andere sporten.
• Gezonde eetgewoonten worden bijgebracht.

Meisjes en jongens kunnen in deze fase nog competitie met elkaar maken.

De basisfase b (11-14 jaar)  wordt gekenmerkt door:

• Verfijnde en meer ingewikkelde technieken bijbrengen.
• In het laatste gedeelte van deze fase kan een begin worden gemaakt met anaërobe arbeid en sub-maximale krachttraining.
• De judoka moet zijn bewegingsvaardigheden blijven oefenen en er kan al een serieuze voorbereiding van wedstrijden zijn.
• De judoka moet blijven bouwen aan de ontwikkeling van het zelfvertrouwen en eigenwaarde.
• Winnen is nog steeds geen beslissende factor; de techniekontwikkeling moet voorop staan.
• Het is in deze fase nuttig om groepsdoelen en beperkte individuele doelen te stellen.
• Specialisatie moet nog steeds niet worden bevorderd, alhoewel de leraar/trainer de voorkeurtechnieken al wel kan onderscheiden.
• Er kunnen in deze fase meer wedstrijden worden gemaakt, bijvoorbeeld op regionaal en districtsniveau. Deze wedstrijden moeten goed georganiseerd zijn.
• In het laatste gedeelte van deze fase kan een begin worden gemaakt met tactische en strategische vorming.
• Meisjes en jongens moeten geen competitie meer met elkaar maken in deze fase.

Samenvatting:

• De basistechnieken moeten worden aangeleerd.
• De technieken kunnen in beweging worden aangeleerd.
• In het eerste gedeelte van de fase moet echt judo-onderwijs worden gegeven; in het tweede gedeelte kan al worden begonnen met judotraining.
• De wedstrijden zijn kort en goed georganiseerd, oplopend van club en interclub naar regionaal en districtsniveau.
• Centraal staat: Techniek ontwikkeling en ervaring opdoen.

De uitbouwfase (14-17 jaar) wordt gekenmerkt door:

Alle reeds eerder genoemde componenten komen in deze fase terug en er worden een aantal andere onderdelen toegevoegd.

• Het proces van verfijning wordt voortgezet.
• De bewegingsvaardigheden worden uitgebreid.
• Het concentratievermogen moet worden vergroot.
• De nadruk blijft liggen op 100% inzet en de ontwikkeling van zelfvertrouwen en eigenwaarde.
• Tactisch en strategisch moet de judoka verder worden ontwikkeld.
• Groepsdoelen en individuele doelen moeten nadrukkelijker worden gesteld.
• Specialisme wordt ontwikkeld.
• Technisch gezien moet men veel aandacht besteden aan volgtechnieken in verschillende richtingen en aan overname technieken.
• In deze fase wordt gerichte krachttraining ingebracht.
• Een begin kan worden gemaakt met krachtuithoudingsvermogen.
• In deze fase neemt men deel aan districtstoernooien, nationale toernooien, nationale kampioenschappen en aan internationale wedstrijden.
• Het judo-onderwijs is overgegaan in judotraining en de standaard-wedstrijdtraining kan worden gebruikt.
• Centraal in deze fase: Resultaat maken op basis van techniek.

De aansluitingsfase (18-20 jaar) wordt gekenmerkt door:

• Eerder genoemde componenten worden verder ontwikkeld.
• De krachtraining wordt gericht op het individu. Individuele programma’s worden gemaakt en aangeboden.
• De zelfstandigheid en het verantwoordelijkheidsgevoel van de judoka moet worden ontwikkeld.
• Het goed kunnen omgaan met spanning en ontspanning wordt steeds belangrijker in deze fase en de judoka moet daarin worden
• Er moet worden getraind in concentratietechnieken.
• Het zelfvertrouwen en het gevoel voor eigenwaarde moet voortdurend worden ontwikkeld.
• De trainer/coach moet 100% inzet eisen, want de judoka heeft nu duidelijk gekozen en moet dus de gevolgen aanvaarden.
• Specialisatieontwikkeling is nu zeer belangrijk.
• De judoka doet mee aan veeleisende topsportwedstrijden en het winnen van wedstrijden is het belangrijkste doel.
• Technisch gezien is de aansluitingsfase een voortzetting van de uitbouwfase, maar deze fase is meer individueel gericht.
• Variëren, combineren, verbinden en overnemen zijn de belangrijkste accenten in deze fase.
• De trainer/coach stelt een jaarplan op en houdt daarbij rekening met:

1. de gevorderdheid van de groep
2. doelen en tussendoelen
3. statistische gegevens
4. nationale en internationale ontwikkelingen.

• Centraal in deze fase: Nationaal en internationaal resultaat maken, ook op het niveau van EK en WK junioren, en ervaring opdoen bij senioren.

De topsportfase wordt gekenmerkt door:

• De fase wordt gekenmerkt door HOE en
• Ervaring opdoen met spanning-regulatie zowel fysiek als wel mentaal.
• Kumi kata moet worden verfijnd en versterkt.
• Reflexen moeten worden getraind.
• Specialiteiten moeten worden verbeterd en in relatie worden gebracht met specifieke kumi kata en ook met andere technieken.
• Anticiperen op de actie en de reactie van de tegenstrever, ook en vooral in kumi kata.
• Het moment moet worden geschoold: in de tijd maar ook in gebruik van de juiste techniek.
• De positie op de mat moet worden verbeterd.
• In deze fase vindt ook de overgang van junior naar senior plaats. Dit gaat vaak gepaard met een enorme terugslag. Subtiel en voorzichtig omgaan met alle aspecten, ook met de technische aspecten, is de beste methode om door deze periode te komen.
• De topsportfase is sterk individueel gericht. Veel persoonlijke aandacht aan de judoka geven is belangrijk.
• Judo is een individuele sport en de judoka is sterk gericht op zichzelf, zonder dat de judoka veel aandacht heeft voor groepsprocessen. Functioneel participeren in de groep is wel wenselijk, omdat men elkaar nodig heeft om te trainen.
• In de topsportfase is nauwkeurige en deskundige periodisering wenselijk en om resultaat te behalen zelfs noodzakelijk.

April 2019

Willem Visser