Door Willem Visser
Op 19 juni 2020 stuurde het bondsbestuur een brief naar de bondsraad. In die brief werd, onder het hoofdstuk “ Structureel probleem” onder andere gesteld dat er een moeizame relatie is. “De moeizame relatie is niet van de laatste twee jaar, maar bestaat helaas al gedurende bijna negen jaar.” “Het gevolg van deze structureel moeizame relatie is, dat het bestuur belemmerd wordt in het uitvoeren van beleid….”.
Het voert te ver om de gehele brief hier te citeren en te analyseren; in het kort komt het er op neer dat er een onwerkbare situatie is ontstaan met de bekende gevolgen. Ook de mogelijke oorzaken en de oplossingen worden in de brief genoemd.
(Naar ik aanneem is de brief openbaar dus op te vragen bij de JBN.)
Nog een citaat van het bestuur: “Tot hier en nu verder!”
Ondertussen is een gedeelte van het bondsbestuur opgestapt, negen bondsraadsleden willen een vergadering bijeenroepen en de voorzitter en oud voorzitter van de reglementen commissie hebben daarop, met de reglementen in de hand, negatief gereageerd. (Vroeger had ik het nooit zo op scheidsrechters die gedurende de wedstrijd het reglementenboekje op zak hadden……veel coaches zullen dit gevoel wel kennen?) Dus als er nagedacht moet worden over ‘tot hier en nu verder’ beginnen de bondsraadsleden hun achterhoede gevechten, zoals ze ook vóór de bondsraadvergadering van 11 juli 2020 de messen slepen, de vizieren sloten en de loopgraven betrokken om vandaar het bondsbestuur te beschieten.
En nu moet ik toch snel duidelijk maken dat ik niet vóór dit bestuur ben en niet tegen hun aftreden. Immers, als er al negen jaar een moeizame relatie is met de bondsraad dan zegt dat veel over de bondsraad en ook veel over het bestuur. Als iets dergelijks langer dan één jaar duurt dan faal je als bestuur en treed je af. Ook een extern bureau Anderson Elffers Felix (vermoedelijk ingehuurd door het NOC*NSF) lost dan niets op.
Ook de bondsraad lost niets op, zeker als men nu al ziet dat ‘messen worden geslepen, vizieren worden gesloten en loopgraven worden betrokken’. En….de geschiedenis van de bondsraad leert dat dit al sinds jaar en dag zo gaat.
De oplossingen
In het belang van de judoka en de Judo Bond Nederland is een snelle en duurzame oplossing noodzakelijk.
In een vorig artikel noemde ik vijf componenten die als basis moet dienen voor de structuur die ingevoerd moeten worden binnen Judo Nederland, voor beiden judoka en organisaties:
– eigen kracht
– eigen identiteit
– dynamiek
– innovatie
– creativiteit
Ook heb ik de manier waarop men in een structuur dient te werken omschreven.
De structuur, het ideaalbeeld, kan bestaan uit twee onderdelen:
Een structuur met processen, die de continuïteit en kwaliteit van judo bewaakt en perfectioneert.
En een structuur met een grote mate van vrijheid voor professionals om dwars door de organisatie heen samen te werken, kennis te delen en nieuwe ideeën uit te werken; dynamiek, innovatie, creativiteit. (Onder professional versta ik: deskundig, integer en bereid en in staat om samen te werken.) Iedereen die met een proces/project bezig is, moet weten dat zij/hij daaraan op dat moment ondergeschikt is en dus wordt geleid, begeleid en bijgestuurd.
Het andere deel van de structuur is gericht op het ontwikkelen van de organisatie en de daarmee gepaard gaande ontwikkeling van mensen. Hierin krijgen professionals de vrije hand om met elkaar samen te werken.
Opties
Op dit moment wil de club van negen en ook de reglementen commissie vasthouden aan het oude. De club van negen wil een interim voorzitter benoemen, een interim bestuurder voor topsport en een interim penningmeester.
De ‘reglementen-politie’ wil slechts een penningmeester benoemen, omdat een bestuur van minimaal drie koppen is voorgeschreven in de reglementen.
Als we de twee bovenstaande mogelijkheden leggen tegen de meetlat gevormd uit de vijf genoemde componenten en de manier waarop men binnen de structuur kan werken dan is gemakkelijk vast te stellen dat deze beoordelingstoets niet kan worden doorstaan. Deze optie kan dus worden geschrapt.
(De club van negen is inmiddels een club van 18 geworden en zij willen de terugkeer van oudgedienden. Het is nooit goed om terug te keren op dezelfde functie in dezelfde organisatie; het is niet goed voor hen die terugkeren en het is niet goed voor de organisatie!)
Dus op zoek naar een tweede mogelijkheid.
De historie van de JBN op bestuurlijk gebied zorgt bepaald niet voor een goede uitstraling en grote populariteit. De kans is dus groot dat er zich potentiële bestuurders melden zonder de noodzakelijke competenties. Dat kan voorkomen worden door mensen met grote kwaliteiten en zonder egocentrische doelstellingen ‘te vragen’ om bestuurslid te worden.
Wie?????
– Jessica Gal of Anthony Wurth voor het voorzitterschap;
– Theo Meyer voor de portefeuille topsport;
– Emiel Pruim voor de portefeuille financiën;
– Edward Kruyning voor de portefeuille breedtesport, opleidingen en onderzoek;
– Dennis van der Geest voor de portefeuille public relations & communicatie.
Secretariaat en wedstrijdzaken kunnen worden ondergebracht bij het bondsbureau.
En dan de derde optie, die volledig afrekent met oude structuren.
Alles moet weg: het bestuur heeft geen leiding gegeven en de bondsraad heeft teveel macht. De huidige structuur is zeer ouderwets en ook daardoor is de JBN onbestuurbaar.
Terugkijken kost nu teveel tijd, dus vooruit kijken:
- Het overgebleven bestuur en de bondsraad worden op non actief gezet;
- In een interim-periode, maximaal drie maanden, worden onder leiding van een
ervaren reorganisatie-deskundige met volmacht, de lopende zaken afgehandeld (in
samenwerking met de directeur van de JBN) en een nieuwe structuur wordt
ingevoerd;
- Er wordt een bondsraad gevormd bestaande uit de districtsvoorzitters en uit ieder
district nog een persoon, judoka liefst met financiële competenties. Dus een bondsraad
van 14 personen;
- Bestuur-teams kunnen zich melden om verkozen te worden:
– een bestuur-team bestaat uit voorzitter, secretaris, penningmeester,
portefeuillehouder breedtesport en opleiding, portefeuillehouder topsport.
– de voorzitter van een bestuur-team levert een beleidsplan voor vier jaar
(Olympische cyclus);
- De bondsraad kiest een bestuur-team;
- Tweemaal per jaar wordt de uitvoering van het beleid op details door bestuur en
bondsraad geëvalueerd, gecontroleerd en eventueel bijgesteld;
- De districten conformeren zich, onder leiding van de districtsvoorzitter, aan het beleid van
het bestuur van de JBN;
- Een Raad van Toezicht wordt ingesteld, die één of tweemaal per jaar vergaderd en
toezicht houdt op het functioneren van bestuur en bondsraad.
(Graag wil ik het team dat ik eerder met namen noemde stimuleren om een team te vormen, een beleidsplan te schrijven en om deel te nemen aan de bestuur-team verkiezing!)
Uiteraard moet de laatste optie verder worden uitgewerkt en dat is aan de leider van de reorganisatie en de directeur van de JBN.
De titel van dit artikel is provocerend; troost u met de gedachte dat ik zelf ook tot de “ouwe zakken” behoor!
Wat door mij is bedoeld is het onderstaande:
– Geen oude wijn in nieuwe zakken;
– Geen nieuwe wijn in oude zakken;
maar
– NIEUWE WIJN IN NIEUWE ZAKKEN
Willem Visser
8e dan Judo IJF