Nihon Sport

Na het eerdere verslag/commentaar van Jan Steiner (zie HIER). Bij deze een verslag van oud topjudoka Bertrand Amoussou die na zijn sportieve carrière op de judomat actief was/is in het Jiu-Jitsu en MMA. Zijn originele bericht vind je HIER

Zijn analyse van Parijs 2024:

(vertaling via AI)

Hallo aan alle judovrienden. Na een uitgebreid onderzoek voor meer samenhang, deel ik hier het resultaat van mijn werk en mijn aantekeningen.

Osssu

Analyseverslag over de Judowedstrijden van de Olympische Spelen in Parijs 2024

Afgezien van het grote succes van onze Franse atleten, moeten we opmerken dat de judowedstrijden tijdens de Olympische Spelen van Parijs 2024 veel kritiek hebben gekregen. De reden: een huidige regelgeving die de voortgang van de gevechten lijkt te bemoeilijken en de essentie van de sport aantast. Dit rapport is bedoeld om de belangrijkste observaties samen te vatten en voorstellen te doen voor een terugkeer naar een authentieker, vloeiender en begrijpelijker judo.

1.Probleem van de Golden Score

Waargenomen gegevens: 28,33% van de gevechten ging naar de golden score.

Analyse: Een gevecht dat zich verlengt in de golden score duidt vaak op een onvermogen van de vechters om tijdens de reguliere tijd een beslissend punt te scoren. Dit kan wijzen op een te groot aantal beperkingen die de mogelijkheden om te scoren beperken, waardoor de gevechten minder dynamisch en minder spectaculair worden. De systematische tussenkomst van de scheidsrechter belemmert naar mijn mening een zekere vloeiendheid van het gevecht. Ik zou voorstander zijn van een terugkeer naar de vlaggenjury aan het einde van de reguliere tijd. Dit zou de scheidsrechters dwingen zich op het gevecht te concentreren en niet op het zoeken naar fouten.

Kritiek: De golden score, die een uitzondering zou moeten zijn, wordt bijna een norm. Dit schaadt het tempo van de competities en de duidelijkheid van de sport voor de toeschouwers.

2.Te Grote Invloed van Straffen (Gele Kaarten)

Waargenomen gegevens: 17,86% van de gevechten eindigde in diskwalificatie als gevolg van het oplopen van 3 gele kaarten.

Analyse: De straffen spelen een onevenredige rol in de resultaten van de gevechten. Het feit dat een vijfde van de gevechten eindigt in diskwalificatie toont een overmatig gebruik van sancties in plaats van een waardering voor aanvallend judo. Bovendien vraag ik me af waarom veel van deze straffen worden gegeven. Elke sanctie gaat gepaard met een onderbreking van het gevecht, wat elke strategie belemmert. Men bestraft voor passiviteit, maar redt zo de atleet van een mogelijke bestraffing.

Kritiek: De gevechten concentreren zich meer op het beheer van straffen dan op de kunst om de tegenstander te vloeren. De 41 manieren om een shido te krijgen creëren een buitensporige complexiteit, waardoor de sport moeilijk te volgen en uit te oefenen is volgens de oorspronkelijke geest van het judo.

3.Voorstellen voor een Terugkeer naar Authentieker Judo

•Vereenvoudiging van de Regels: Verminder het aantal mogelijke straffen en focus de sancties op belangrijke en duidelijke overtredingen. Het doel is om een vloeiender en meer op de aanval gericht judo mogelijk te maken.

•Herwaardering van de Golden Score: Voer duidelijke criteria in om een winnaar te bepalen na een bepaalde tijd, zodat de gevechten niet onnodig worden verlengd.

•Bevordering van de Geest van Judo: Terugkeren naar het eenvoudige en fundamentele idee dat degene die valt, verliest, door ippons te bevorderen en de regels intuïtiever en dichter bij de oorspronkelijke geest van de sport te maken.

Conclusie

De kritiek geuit tijdens de Olympische Spelen in Parijs 2024 benadrukt de dringende behoefte om de regelgeving van het judo te heroverwegen om de essentie ervan te behouden. De complexiteit van de huidige regels en de buitensporige invloed van straffen hebben ertoe bijgedragen dat judo minder toegankelijk is geworden en minder trouw aan zijn principes. Een terugkeer naar vereenvoudigde regels en een aanvallend judo zou gunstig zijn voor de sport, zowel voor de atleten als voor het publiek. Judo moet weer een krijgskunst worden waarbij het vloeren van de tegenstander het ultieme doel is, zonder dat dit wordt belemmerd door te complexe regelgeving.