Door Peter Wetzer
Respect voor karateka Daniel Sabanovic
In 2005 schreef de Volkskrant over Daniel Sabanovic: “Geen elegantere karateka dan Daniël Sabanovic. Sierlijk zweeft hij bij de Dutch Open over de tatami. Vergeleken met hem lijken de overige deelnemers lomperiken….”
Hij is inmiddels 39 en eigenlijk is er niet zo veel verandert. Het podium voor zijn laatste (…) optreden als actief wedstrijdsporter was wel anders. Hij is inmiddels (al) 39 maar zondag jl. stond Sabanovic weer op de wedstrijdmat bij het NK-karate in Zoetermeer.
We zijn inmiddels (minstens) ’n generatie verder als je naar het deelnemersveld kijkt en ik denk niet dat iedereen in de gaten had wie er op de uiterst rechtse mat zijn wedstrijden afwerkte. Deze wedstrijden hadden veel meer aandacht verdiend! Misschien dat Kees Jongkind er ooit nog eens een uitzending aan besteed bij “Andere tijden sport”.
Ik heb ontzettend veel respect voor Daniel zijn deelname aan het NK-karate. Hij kon eigenlijk alleen maar verliezen. Sabanovic won 2 Wereldtitels (en 2 keer zilver en 1 keer bons) en was 4 keer Europees kampioen (en 3 keer tweede en maar liefst negen keer derde). Een Nederlandse titel meer of minder doet er dan ook niet meer toe. Zondag in Zoetermeer won hij er nog 2; individueel in de klasse +84 kilo en met het team van Kenamju!
Hij is de laatste Wereldkampioen die Nederland heeft gehad en zelfs dat lijkt al een eeuwigheid geleden. Sabanovic, personal trainer van beroep, is de verpersoonlijking van topkarate in Nederland. Uiterst gepassioneerd en gemotiveerd. Hij was niet alleen topsporter maar was ook jaren (playing) bondscoach en bondstrainer.
In het eerder gememoreerde interview in de Volkskrant stond al in 2005 dat Daniel een potentieel medaillekandidaat zou zijn als Karate Olympisch zou worden. Het zou nog 15 jaar duren voordat karate Olympisch werd. Sowieso te laat voor Daniel. 2020 is Karate Olympisch. Zoals het er nu naar uitziet helaas eenmalig.
Hoe kan dat…… Zijn ‘samenwerking’ en ‘zelfreflectie’ geen cruciale woorden?
Lees het gememoreerde artikel in de Volkskrant uit 2005 HIER
De Internetsite van Daniel Sabanovic vind je HIER
Zijn atletenpagina op Facebook vind je HIER