Blog: Hendrik Koppe, april 2025
Bij al mijn trainingen die ik uitvoer, verbaas ik mij regelmatig over mede-sporters en waar ze allemaal
mee bezig zijn tijdens een training. Telefoons en oortjes is de voornaamste afleiding tijdens de
training. Met name in de sportschool zie je dat. Laatst had ik ook een jeugdige judoka in mijn judoles,
die tijdens de training zijn telefoon even wilde gaan opnemen. Uiteraard liet ik dat niet toe. Maar in
de moderne tijd zie ik alle jongeren heel druk met hun telefoon en praten en tussendoor trainen ze.
Volgens mij is dat de verkeerde volgorde, nl. je traint en hebt dan eigenlijk geen tijd voor je telefoon
of anderen om te praten, gewoon omdat het afleid van waar je mee bezig moet zijn, nl: TRAINEN en
dat zo hard en goed mogelijk.
Bij mij maakt trainen altijd mijn hoofd leeg en denk ik even nergens anders aan. Dat heeft te maken
met focus – even nergens anders mee bezig zijn als alleen maar bezig zijn met alle facetten van je
training. Je dus niet laten afleiden door van alles en nog wat. Trainen moet je dus leren. Maar hoe
dan? Door heel bewust met je training bezig te zijn. Dat kan individueel, als groep maar ook in
overleg met je trainer of trainingsstaf. Niet zomaar even een training doen. Dat betekent dus dat je
een training voorbereidt, net als je trainer dat doet. Wanneer ga je trainen (tijdstip)? Wat ga je
trainen vandaag? Welke doelen stel je voor deze training? Hoe past dat in je voorbereiding voor je
einddoel (bv een wedstrijd of recreatietocht (lopen of fietsen)? Hoe past dat in je trainingen voor
deze periode? Tijdens de training stel je constant je doelen bij. Dit op basis van de vragen die je jezelf
constant stelt. Hoe goed gaat mijn training? Haal ik er het maximale uit? Dien ik mijn training te
verlengen of te verkorten? Moet ik er meer of minder energie in stoppen? Uiteraard kunnen de
jeugdige sporters dat nog niet altijd zelf, maar moeten wij ze dat leren door met ze voor, tijdens en
na een training hierover te praten.
Ook hoe je de dag van de wedstrijd voorbereid en uitoefent, moet je leren. Van je tas al ingepakt de
avond van tevoren, ochtendrituelen, voeding, de warming-up, en dan van wedstrijd naar wedstrijd.
De eerste wedstrijd is altijd het lastigst in een judotoernooi, omdat je moet winnen om in de finale te
geraken. Je moet er dus gelijk staan. Bij veel judoka’s is dat vaak een lastige wedstrijd. Hoe ik daar
naar kijk is dat je voor deze eerste wedstrijd al een wedstrijd moet hebben gedraaid in de warming-
up. Je warming-up is op een wedstrijddag dus niet even rustig warm worden, maar toewerken naar
een piekmoment, zodat je het niveau van een wedstrijd al benadert hebt. Pas dan ben je klaar om de
mat op te gaan om optimaal te presteren. Ook dat is iets dat je dus moet leren (ook een vorm van
trainen) en elke keer verder verfijnen, zodat je de optimale mix vindt. Dus de hele cyclus herhaalt
zich dan elke keer met het doel het nog weer beter te doen de volgende keer.
Even een anekdote: In 2017 was ik als bestuurslid van de JBN aanwezig op het EK senioren in
Warschau. Aan het ontbijt zit ik te praten met een van de judoka’s die die dag deelnam. Ik vroeg hem
uit belangstelling met wie hij zijn warming-up ging doen. Moest hij nog even zien, zei hij. Ik was
verbaasd, omdat dit wel een EK was en de warming-up toch een belangrijk deel van je wedstrijddag
is. Ik gaf aan dat als hij me nodig zou hebben, ik fit was, was zelf in voorbereiding voor het EK
veteranen, en de judoka dus kon helpen. Na het ontbijt ging ik rustig naar de hal en zat nog niet koud
op de tribune of ik werd gebeld of ik naar beneden wilde komen om de warming-up te doen. We
gingen hard te keer om hem zo optimaal mogelijk warm te krijgen. Een leuke ervaring, want van de
kant zag ik ze wel kijken naar die grijze kop van mij. De judoka werd die dag 3e, dus een goede
warming-up zei ik na de toernooidag tegen hem. Later kreeg ik daarover nog een discussie met de
coach. Ik had dat niet moeten doen, hadden zij samen met de judoka een oplossing voor moeten
vinden. Ik zei met wie dan, wetende dat er verder geen judoka van zijn gewicht aanwezig was. Dit
zegt iets over de voorbereiding van je wedstrijddag, daar hoort dus ook een goede planning van de
warming-up bij. Bij de veteranen gaat dat wat anders. Daar is bijna iedereen wel bereid samen te
sparren, het is toch meer een community en iedereen wil graag voelen hoe sterk de ander eigenlijk
is. Ik zoek altijd een paar grote judoka’s uit van een jongere leeftijdscategorie. Ook heb ik hele goede
contacten met de Georgiërs, dus er is altijd genoeg keuze om optimaal warm te worden.
Niemand komt in een keer op zijn einddoel. Afhankelijk van het doel moet je daar stappen voor
zetten. Heel veel stappen en soms je hele leven lang. Is dat altijd leuk? Nou nee, maar geeft het wel
voldoening aan het eind? Eh ja, het streven naar perfectie geeft dat zeker. En met name dat gevoel
van voldoening is wat je motiveert om weer verder te werken. Dus kleine stappen zeggen, wees trost
op jezelf na een training of toernooi, bouw het rustig op, hou regelmaat, maar roest niet vast in een
vast patroon. Varieer dus veel. Zorg daarnaast uiteraard voor de juiste voeding, en voldoende rust
om te herstellen, zowel fysiek als mentaal. Na het laatste WK in Las Vegas afgelopen november, had
ik best wel wat tijd nodig om metaal weer op te laden. 2024 was voor mij persoonlijk dan ook een
extreem zwaar jaar met o.a. drie verhuizingen, twee verbouwingen en al het normale, werk, bestuur
van de JBN, gezin en lesgeven. Een jaar waarin ik tevens geen training heb overgeslagen. Ik was
oprecht moe, iets dat mij niet vaak overkomt. Dat is inmiddels hersteld en dus voel ik me elke dag
weer fitter worden, iets dat ik ook merk in de trainingen.
Kwaliteit van je training is belangrijker dan kwantiteit!
Met mijn knieblessure gaat het iets beter. De knie is aan de binnenkant versleten (bot op bot) dus
dat blijft behelpen. Een nieuwe knie ga ik nog niet doen, omdat dan het einde van mijn judo in
wedstrijden zou betekenen, iets dat ik nog even wil uitstellen, was ook het advies van de arts
trouwens, omdat het judo en trainen nog goed gaat en veel plezier geeft.
Wat kan nog wel en wat niet, is nu weer even uitvogelen om zo wel optimaal te kunnen trainen. Dit
uiteraard met zo min mogelijk pijn en wel zo dat ik fit genoeg ben om mee te doen bij de veteranen.
Een teleurstelling, maar toch ook weer niet, omdat dit al aantal jaren aan de gang is. Dit is overigens
al in 1986 begonnen toen ik mijn voorste kruisband afscheurde. Een trauma in de knie, die helaas
niet meer volledig herstelde. In mijn hoofd moest dat nog even landen (als we er niet over praten, is
het er niet). Al jaren vind ik hierin goed mijn weg met mijn trainingen. Een oud Japans gezegde is:
“Als je 7 keer valt, moet je 8 keer opstaan”. En dat ga ik dus ook nu weer doen, de juiste mix vinden
om optimaal voorbereid te zijn.
Ook deze ervaring ga ik weer gebruiken in het onderwijzen van jeugdige sporters om hen zo wijs te
maken in het optimaal trainen en voorbereiden van jezelf op wedstrijden of welke persoonlijke
doelen die je wilt behalen. Blijf lekker trainen, train gevarieerd en op verschillende tijdstippen, geniet
ervan, maar gebruik de training toch vooral om telkens weer een stap voorwaarts te zetten. Stel je
open, omarm het leerproces en blijf jezelf ontwikkelen.
Je gewoonten bepalen je toekomst (J. Canfield)
Lees ook mijn eerdere blogs op www.hjkoppe.nl
• Regelmaat brengt je ver
• Kansen zien, kansen benutten
• Leven als een topsporter op je oude dag
• Shiai is belangrijke dan kata
Biografie: Hendrik Koppe begon op zijn 5e met judo en bereikte na een lange weg in de jaren 90 uiteindelijk de
top van Nederland in het zwaargewicht. In 1999 werd hij op zijn 37, met een keer in de week trainen nog 3e
van Nederland. Vanaf 2008 ben ik, houder van de 5e dan en tegenwoordig ook judoleraar A, actief in het
veteranen circuit en ben ik inmiddels 11 keer Europees kampioen en 13 keer Wereldkampioen. In 2016/2017
en van 2020/2024 was ik bestuurslid van de JBN en hield me daar bezig met Topsport. Na een lange carrière bij
de Optie- en Effectenbeurs, ruim 32 jaar, waar hij verantwoordelijk is geweest voor het toezicht op de handel,
alsmede ook op de afwikkeling van de handel, ben ik na een uitstapje van iets meer dan 3 jaar bij
serviceorganisatie NederlandSport (thans onderdeel van NOC&NSF) nu weer werkzaam in de financiële wereld
bij een vermogensbeheerder. Ik richt me altijd op het ontdekken van (nieuwe) zakelijke kansen en op
efficiencyverbeteringen. Ben die de klus klaart en gewend is om teams en bruggen te bouwen, waarbij grenzen
tussen verschillende belanghebbenden worden verlegd. Zeer klantgericht, een teamspeler met oog voor detail,
kwaliteit, het delen van informatie en kennis. Flexibel, wendbaar en stressbestendig. Open, eerlijk, met veel
Amsterdamse humor, gevoel voor de culturele situatie. Een echte (top)sporter met toewijding, focus,
winnaarsmentaliteit, met behoud van een sterk lichaam en geest. Mijn levensmotto’s zijn:
• “Het is niet belangrijk om beter te zijn dan een ander, maar beter dan gisteren”
• “Als winnen zo gemakkelijk was, zou iedereen het doen!”
• “Het draait allemaal om voorbereiding!”
Wil jij ook succesvol zijn in het leven? Ik weet zeker van wel, want “Winnen kun je leren”. Ik neem je dan ook
graag mee in mijn leven en de door mij behaalde successen in mijn werk bij de beurs in Amsterdam, maar ook
als wedstrijdjudoka met inmiddels 13 wereldtitels. Tijdens mijn lezing geef ik je 5 handvatten die jou helpen om
succesvol te zijn in wat je ook doet of wilt bereiken. Breng structuur in je weg naar succes. Laat mij je inspireren
met mijn inzichten! Je kunt mij bereiken via Facebook of Linkedin.
KRIJG 10% KORTING OP WWW.NIHONSPORT.NL MET DE CODE NIHONSPORTBLOG10
