Is de sponsoring binnen de budosporten aan het veranderen?
Is de sponsoring binnen de budosporten aan het veranderen?
Voordat we beginnen is het goed te benadrukken dat we met ‘budosporten’ de traditionele martial arts bedoelen. Sporten zoals kickboksen en MMA zijn hierin niet meegenomen.
Sponsoring is geen goodwill, maar een zakelijke overeenkomst. Beide partijen moeten er win-win uit kunnen halen.
INDIVIDUEEL – CLUB – BOND
Binnen de traditionele martial arts is het voor verenigingen, (top)sporters en vooral bonden altijd al moeilijk geweest om sponsors aan zich te binden.
Daar waar het individuele topsporters nog wel lukte sponsors binnen te halen en een enkele club/sportschool serieuze contracten wist af te sluiten hadden de bonden het moeilijker. Dat laatste lijkt nu nog moeilijker te worden.
Binnen de budosporten bestaan (helaas) nog geen professionele sportploegen al namen Triple Double en Peter Wetzer al weleens een voorzichtige poging binnen de judosport. Sponsors waren er, in aanloop op de Olympische Spelen van Athene, wel maar het bleek nog niet zo makkelijk in een individuele sport zoals judo judoka’s van verschillende sportscholen samen te brengen in één team.
Binnen de traditionele martial arts namen de judoka’s veelal het voortouw. Ze kregen al snel in de gaten dat ze individueel voor sponsors aantrekkelijker waren dan ‘bonden’. Een enkele sportschool wist zich ook beter te verkopen dan de bond.
‘TECHNICAL EQUIPMENT’
Dat de sponsoring binnen de martial arts verandert konden we al in 2013 concluderen. De Judo Bond Nederland had een contract afgesloten met het merk Green Hill en alle leden van de nationale selectie werd verplicht aan te treden in het pak van de sponsor.
Judoka’s accepteerden de verplichting niet en gaven aan een judopak van eigen keuze te willen dragen. De keuze van judopakken is zó persoonlijk dat het opdringen van een ander merk ten koste zou gaan van de prestaties. Daarnaast hebben/hadden diverse judoka’s al individuele contracten. Judoka’s die er toe doen kunnen zelf wel een supplieer strikken en dan doen ze dat met het pak en/of met de protectors die ze prettig vinden.
Een 16-tal judoka’s spande, samen met NLSporter, een rechtszaak aan tegen de Judo Bond Nederland en werden uiteindelijk in het gelijk gesteld. Een (judo)pak wordt o.a. gezien als een ‘technical equipment’ waarbij de sporter een vrije keuze heeft. Daarmee werd de judogi gelijkgesteld aan met, bijvoorbeeld, de schoenen van een voetballer. Bij voetbal al jaren geaccepteerd. Zo worden Ajax en Feijenoord gesponsord door adidas. De voetballers hebben echter allemaal hun eigen voetbalschoenen aan en dat hoeft dus niet altijd adidas te zijn. Zo is het bij judo inmiddels ook. Dit staat overigens volledig los van een eventuele sponsor die presentatiekleding (trainingspakken e.d.) beschikbaar stelt.
De uitspraak van de rechtszaak tussen de judoka’s en de JBN is HIER te lezen.
Enkele publicaties over de rechtszaak kunt u HIER vinden.
Binnen het judowereldje zijn er in Nederland en in de meeste landen inmiddels geen problemen meer en het is algemeen geaccepteerd dat de sporter vrije keuze heeft.
NAVOLGING
Dat de uitspraak van Nederlandse rechter in 2017, 4 jaar na dato, internationaal en bij andere budosporten in de belangstelling begint te staan is opvallend.
In landen zoals Duitsland en Frankrijk, waar je bijna kunt zeggen dat topjudoka’s als profs in dienst zijn bij de bond of ondergebracht zijn bij overheidsinstellingen, was adidas jarenlang de vaste kledingsponsor. Dit jaar zijn Duitsland en Frankrijk onverwacht geswitcht naar het Japanse merk Mizuno. Zowel in Duitsland als in Frankrijk komen de judoka’s massaal in opstand. Ze willen de switch niet en willen zelf kiezen met welk merk judopak ze de mat op gaan. Inmiddels worden rechtszaken al aangespannen en kijkt iedereen benieuwd uit naar de zaak van ’s Werelds beste judoka Teddy Riner die weigert in Mizuno aan te treden. Niet dat hij per se terug wil naar adidas; hij heeft een individueel contract met Under Armour en die hebben (nog) niet eens judopakken….
Waarom maakt Mizuno, normaliter niet de meest actieve op gebied van sponsoring, deze stap en kaapt het Duitsland en Frankrijk weg bij adidas? Dat heeft te maken met Tokyo2020. Hoofdsponsor daar is namelijk een ander Japanse merk; Asics. Mizuno, zelf in de markt voor deze deal, moet zijn nederlaag erkennen en zoekt andere mogelijkheden prominent aanwezig te zijn in Tokyo. Internationaal zijn veel bonden benadert door de Japanners; een voorbeeld dat het andere merk Kusakura inmiddels ook volgt.
Mizuno maakt overigens nog een andere ‘fout’. De Franse en Duitse judoka’s krijgen niet dezelfde pakken als de Japanse judoka’s. De Japanse selectie wodt gekleed met de japanse uitvoering van de Mizuno pakken. De Franssen en Duitsers kregen een goedkopere uitvoering…….. Lees er HIER meer over.
Heeft het nut?
Dat moeten we afwachten. Sportmarkteers verwachten dat de individuele sporters aan het langste eind trekken die zien geen meerwaarde meer in een bond die ’n gratis judopak voor ze regelt. De meesten lukt dat zelf wel. Bij de meesten heeft het niet eens met ‘geld’ te maken maar gaat het om optimaal presteren in een pak dat je perfect zit!
Bij adidas en andere martial arts merken liggen ze er (nog) niet wakker van. Hun marketingbeleid hadden ze al lang aangepast. Omdat deals met de bonden vaak niet lucratief zijn focust men zich inmiddels al lang op de individuele sporter.
Sporters met uitstraling, sporters die presteren, sporters met de X-factor maar vooral sporters die op de social media actief zijn, daar goed scoren en die veel volgers hebben. Community marketing is de insteek. “Influencers” en rolmodellen leveren veel meer resultaat op dan een bond.
Bij adidas was Ilias Iliadis jarenlang het ‘uithangbord’. Voor de inmiddels gestopte Griek heeft adidas al ’n opvolger op het oog en die komt uit ’n land waar je het zo 1,2,3 niet van verwacht. Dit naast de vele individuele contracten die men inmiddels wereldwijd heeft afgesloten.
