Zaterdag jl werd in Evenementenhal ‘De Soeverein’ de Keumgang Open georganiseerd; een internationaal taekwondo toernooi met zo’n 1000 deelnemers uit diverse Europese landen. Samen met Harry van den Hurk (HuHaFoto) hebben we een kijkje genomen bij de wedstrijden. Mooi evenement met veel passie en inzet van de deelnemers en coaches/trainers.
Afgelopen weekeinde werden de Belgian Open Taekwondo georganiseerd in ‘De Soeverein’ te Lommel. Peter Wetzer ging er zaterdag enkele uurtjes kijken en maakte er foto’s.
Mindfulnesstraining vermindert stress en angst bij topsporters
Mentale gezondheidsproblemen, zoals angstaanvallen, stress en depressieve gevoelens, komen regelmatig voor bij topsporters. Mindfulnesstraining kan deze problemen verminderen. Dat is ook zo bij topsporters, blijkt nu voor het eerst uit een recente overzichtsstudie van een groep Engelse onderzoekers.
Gewichtsklassen worden gebruikt om wedstrijden zo eerlijk mogelijk te maken. Sporters proberen voordeel te behalen uit de tijd tussen de weging en de wedstrijd. Als ze afvallen voor de weging, krijgen ze een lichte tegenstander. Na de weging eten en drinken ze juist om aan te komen. Dan kunnen ze meer gewicht in de strijd gooien. Dit tijdelijk afvallen wordt ‘weight cutting’ genoemd.
Afvallen kan op een gezonde manier. Stel realistische doelen, neem de tijd en maak gezonde keuzes. Helaas doen veel sporters dit niet. Veel sporters proberen in te korte tijd gewicht te verliezen. Bijvoorbeeld door hun lichaam uit te drogen. Of ze gebruiken nog extremere methodes. Trucs die ze kennen van hun trainer of andere sporters. Verstand van (medische) zaken ontbreekt vaak. Het kan leiden tot forse gezondheidsschade. Er gaan zelfs mensen aan dood.
Een slechte planning en uitvoering vergroot ook de kans dat jouw partij uitvalt. Dan benadeel je jouw tegenstander en de promotor, je stelt je publiek teleur en je bezorgt je sportschool een slechte naam.
We willen sporters en hun begeleiders helpen om gezonde keuzes te maken. Gebaseerd op kennis van zaken.
Ik ben Jelle Vicca, taekwondotrainer bij VZW TKDschool Keumgang, in Diest, België en jeugdcoach bij de Vlaamse federatie: Taekwondo Vlaanderen. Ik heb een opleiding sportleraar afgerond en toen ik 10 jaar geleden stopte als topsporter heb ik samen met het bestuur met onze club een doorstart gemaakt.
Het was tijdens mijn sportieve carrière al duidelijk dat er verandering nodig was. De manier van werken bleek niet enkel voor mezelf, maar ook voor vele andere Vlaamse atleten niet succesvol. Ook al was er ook toen talent, ambitie en werklust aanwezig. Ik besloot het roer volledig om te gooien en een werking naar mijn visie te installeren binnen de club. Er werd een ambitieus plan opgesteld met naast sportieve doelen ook doelstellingen om de club te professionaliseren en structuren uit te bouwen. Ik werd verantwoordelijk voor het sportieve luik.
In deze meer dan 10 jaar hebben de trainers en het bestuur veel aandacht besteed aan het uitbouwen van een clubcultuur, het geheel van mindset, gedrag en groepsdynamiek, die onze leden moet triggeren om te streven naar en te helpen om, het maximale uit hun talenten en kwaliteiten te halen.
Bij onze doorstart was het voor iedereen duidelijk dat onze club zich hoofdzakelijk zou toeleggen op het Olympische sparren. De missie van onze club werd vastgelegd in 3 doelstellingen
Wij willen de beste en de best gestructureerde Taekwondoclub in België worden, zijn en blijven en meedoen op Europees niveau. Als actieve sporter ben ik op veel tornooien geweest in binnen – en buitenland. Als lid van een kleine club uit België keek ik op naar de grotere teams uit Nederland, Duitsland e.a. die op al die tornooien er met meerdere atleten kop en nek boven uit staken. Na een tijdje zag je echter een aantal van die clubs verdwijnen omdat er geen opvolging van nieuwe talenten kwam. Dit eerste punt van onze missie drukt niet alleen onze ambitie uit om een topclub te worden die meespeelt op Europees niveau maar ook om aan de top te blijven. Dit lukt enkel als je een stevige basis hebt om op te werken. We moesten dus vooral gaan bepalen wat er aan de basis van blijvend succes moet liggen.
Wij willen een grote club zijn. Dit 2de punt is een logisch gevolg van onze eerste ambitie. Je kan in onze sport en met onze visie op die sport en op wat een succesvol opleidingstraject moet zijn, enkel de beste club blijven wanneer je vele jonge kinderen hebt om potentiële talenten op te pikken en te vormen. Voor een in België vrij onbekende sport en bovendien gevestigd in een kleine stad in Vlaanderen is een groot ledenaantal nastreven tot nu toe behoorlijk ambitieus gebleken. Om een groter ledenaantal degelijk op te vangen moet je naast een goede trainingsinfrastructuur ook een breed en goed opgeleid team van trainers uitbouwen.
Wij zijn in de eerste plaats een recreatieve Taekwondoclub maar willen de leden die willen zodanig opleiden in het olympische sparren dat ze in staat zijn om bij de senioren met kans op succes deel te nemen aan Europese – Wereld – en Olympische kampioenschappen. Dit derde punt van onze missie vloeit weer voort uit onze 2 vorige punten. De ledenwerving van onze club wordt zeer bewust gericht op jonge kinderen vanaf 5 jaar. De spreekwoordelijke uitzondering niet te na gesproken begint niemand van deze kinderen met de bedoeling om de nieuwe Jaouad Achab te worden. De interesse voor het olympische sparren moet dus opgewekt worden. Naast de algemene basisopleiding Taekwondo, o.m. verbeteren van de motoriek, correcte traptechniek aanleren, het martial arts aspect inclusief de discipline die hoort bij deze sport, proberen we via onze clubcultuur bij onze jonge leden de interesse voor het Olympische sparren op te wekken.
Onze ambities met de club uitdrukken in missiepunten zorgt ervoor dat alle leidinggevenden binnen onze club weten in welke richting we werken en nog belangrijker dat iedereen het belang van zijn rol in het geheel kent. Dit vormt de basis voor de uitbouw van een eigen clubcultuur. We kozen hiervoor de slagzin Creating Diamonds geïnspireerd op de naam van onze club Keumgang wat afgeleid is van het Koreaanse Keumgangsan of Diamantberg. Diamant heeft hier de betekenis van onoverwinnelijk, ook onverbiddelijk, onverzettelijk. Diamant is het hardste natuurlijke materiaal op aarde. Vanuit deze eigenschappen trekken we de analogie naar het maken van sterke karakters die ernaar streven om hun persoonlijke doelen te bereiken in het leven en weerbaar zijn tegen de vele moeilijkheden binnen het leven.
Een nieuw logo en opvallende clubkleur dragen ertoe bij dat elke betrokkene zich gemakkelijk kan indentificeren met het concept. Maar ze zijn onvoldoende om er op het terrein resultaten mee te halen. Het echte werk gebeurt dan ook door elke dag en elke training stappen vooruit te zetten in de richting van de doelen die we als trainersstaf en bestuur samen bepaald hebben.
Kiezen voor sparren doet een lid in onze club uit eigen beweging. Dit is een belangrijk eerste gegeven richting een proces dat gebaseerd is op intrinsieke motivatie en ownership. Zij die zich willen toeleggen op het sparren komen op eigen initiatief naar de instroomsparringtrainingen. Deze instroomtrainingen zijn niet leeftijdsgebonden, iedereen van welke leeftijd en welk niveau ook is er welkom. Tegelijk met deze instroomtrainingen gaat ook een training voor de gevorderden door. De instromers kunnen zo niet alleen zien wat het sparren voor gevorderden inhoudt ze pikken ook het snelst en makkelijkst zaken op van hun leeftijdsgenoten die al langer bezig zijn. Je stimuleert er ook de ambitie mee om bij de groep van de gevorderden te raken
Spreekt een lid de ambitie uit om deel te nemen aan een regionale wedstrijd dan kan dat op voorwaarde dat hij/zij gedurende minimaal 1,5 maand voor die wedstrijd 2 keer per week een specifieke sparringtraining volgt. De eerste deelname aan een wedstrijd is een stap in het onbekende en voor ieder lid en diens ouders een emotioneel ingrijpende gebeurtenis. De eerste maal in een zaal komen met al die apparatuur, refs die ze niet kennen, tegenstanders waar ze niets over weten, de weging, de opwarming waar veel mensen staan op te kijken. De emoties wanneer de medeclubleden kampen en uiteraard de eigen kamp. Het komt binnen. De opvang door het team, coach(es) medeclubleden, andere ouders e.a. is dan zeer belangrijk. We briefen daarom onze leden vooraf over wat mee te brengen, tijdstip dat ze aanwezig moeten zijn. De informatie over het wedstrijdverloop, wanneer ze aan de beurt zijn, wat van hen verwacht wordt, wanneer ze moeten eten, wanneer ze zich moeten opwarmen, het supporteren voor de medeclubleden de clubleden die voor hen supporteren, dat gebeurt on the spot.
Wanneer de eerste kennismaking met wedstrijden de ambitie doet ontstaan om zich verder te ontwikkelen in het olympische sparren dan wordt het betrokken lid samen met zijn ouders geïnformeerd over wat de club kan bieden maar ook wat er van het lid aan trainingsinspanningen gevraagd wordt. We leggen hen uit wat de leerlijnen zijn die dienen gevolgd te worden om de door hen uitgesproken ambitie te realiseren.
De zelfgekozen ambities en de bereidheid bij de leden om die te realiseren bepalen dus de intensiteit waarmee de trainers met hen aan de slag gaan. Wij kiezen er bewust voor om individuele leden een verschillende begeleiding te geven. Eerlijkheid is het Key-woord binnen de clubcultuur die wij voor ogen hebben. Wij leren onze leerlingen van bij de start dat je ambities in het Olympische sparren alleen kan realiseren als je aan talent – waar ze zelf geen verdienste aan hebben – vooral inzet en de bereidheid om de eigen grenzen te verleggen dient te koppelen, in eerste instantie tijdens de trainingen en in 2de instantie op de wedstrijden. Op die manier worden onze leerlingen eigenaar van hun eigen leerproces. Zij en zij alleen bepalen welke trainingsinspanningen ze willen leveren en ipso facto welke graad van begeleiding ze verdienen.
Selecties voor wedstrijden, hoger dan het regionale niveau, maken wij op basis van het wekelijks aantal trainingen die men vol maakt en de mentaliteit die getoond wordt op de trainingen en voorgaande wedstrijden. Medailles zijn bij selecties voor wedstrijden ondergeschikt aan de wijze waarop getraind wordt en er op de voorgaande wedstrijden gekampt wordt. Zonder uit het oog te verliezen dat de atleten in de zone van naaste ontwikkeling werken. Over of onder het eigen kunnen werken leidt vaak tot vroegtijdige drop-out of in gevechtssport zelfs tot onveilige situaties.
Deze werkwijze vraagt een voortdurende respectvolle en positieve open communicatie tussen de trainer en de leden. Waarbij de leden weten dat ze het recht hebben om fouten te maken maar wel op voorwaarde dat ze lering willen trekken uit de gemaakte fouten.
Het zou gemakkelijker werkbaar zijn om voor alle selecties objectieve criteria te gebruiken, bv. medailles. Op alle andere manieren kunnen selecties gecontesteerd worden, zeker in een maatschappij waarin vakgebonden autoriteit steeds minder aanvaard wordt. Ik weiger echter, zeker voor jonge spelers met een resultaatsgerichte selectiecultuur te werken. Ik moet in staat geacht worden om het juiste pad uit te stippelen voor elke atleet, met een constante balans tussen de heersende waarden, ambities, vaardigheden en het programma dat elke unieke atleet volgt. De moeilijkheid om zulke procesgerichte aanpak uit te leggen aan elke betrokkene is part of the job. Ik als trainer, zal vooral een goede stimulator moeten zijn en voor mezelf een status opbouwen van gelijk te hebben in de genomen beslissingen. Het landelijke en Europese succes bij vele van onze atleten boost op deze manier niet enkel onze clubcultuur, maar maakt mijn taak ook gemakkelijker om mezelf te kunnen verklaren en me te focussen op wat echt belangrijk is, het proces van de atleet.
Van bij de start is de opleiding binnen onze club gericht op een carrière als topsporter binnen taekwondo. Resultaten op jeugdwedstrijden van welk niveau ook zijn geen doel op zich maar wel een noodzakelijke stimulans voor onze leden om de weg die lang en moeilijk is en veel inspanningen en opofferingen eist verder te zetten. Er is geen garantie op succes maar iedereen die er wil voor werken bieden wij de kans om zijn of haar droom te realiseren. Elk lid dat zich ten volle inspant om het maximum uit zijn talenten te halen verdient en krijgt binnen onze club het volste respect. Slagen ze er niet in om op het hoogste niveau resultaten te boeken, ze hebben met zekerheid karakter, doorzettingsvermogen en inzet getoond. Ze hebben hun persoonlijkheid ontwikkeld en vaardigheden ontwikkeld die hen in het latere leven van pas zullen komen. Ze zijn een beetje meer “diamant” geworden, geproduceerd onder een bepaalde druk. Druk die nodig is om atleten aan te zetten buiten de comfortzone van de persoonlijke eigenschappen en vaardigheden te bewegen.
Bijna dagelijks trainen, vele dingen die je leeftijdsgenoten wel doen moeten laten voor je sport, op je voeding letten, je sport en je school leren combineren waardoor er daarbuiten vaak geen tijd voor iets anders overblijft, dat hou je alleen vol wanneer je iets graag doet, wanneer je plezier beleeft aan wat je doet en aan waar je het voor doet. Amusement, fun, inspanning afgewisseld met ontspanning, ruimte voor eigen creativiteit, een fijne trainingsgroep, vrienden en vriendinnen om plezier mee te maken. Met een fijne groep door Europa reizen. Vrienden en vriendinnen die je opvangen als het moeilijk gaat. Vrienden en vriendinnen om op te vangen als die het moeilijk hebben. Dat alles vormt het fundament van onze clubcultuur. De kans dat je financieel rijk wordt met Taekwondo is in België onbestaande. Plezier beleven aan de tijd dat je sparatleet bent is dus het allerbelangrijkste.
In het opleidingstraject dat wij voor ogen hebben moeten ook de ouders betrokken worden. Hun kind kan de hiervoor omschreven ambities enkel met kans op succes nastreven wanneer de ouders zich hier mee ten volle achter zetten. De ambities van hun kind hebben een serieuze impact op het gezinsleven en op termijn ook op het sociale leven van de ouders. Daarom houden wij hen constant op de hoogte over wat het door hun kind gekozen leertraject inhoudt en welke rol zij hierin hebben. Het sportieve is en blijft uitsluitend mijn taak. Zulke sterke betrokkenheid tussen trainers en ouders heeft zijn moeilijkheden, maar toch vooral sterktes. Communicatie op basis van respect, gelijkheid en oprechtheid is erg belangrijk. Men moet altijd beseffen dat het doel gemeenschappelijk is. De positie en kennis van waaruit er gedacht wordt is gewoon erg verschillend. Het grote doel moet zijn om een vertrouwensband met de ouders op te bouwen en van hieruit het intensieve opleidingsproject te ondersteunen ten goede van de atleet / zoon / dochter.
Enthousiaste en betrokken ouders vormen een enorm potentieel voor een sportclub. Door de jaren heen hebben wij tal van activiteiten, zoals een internationaal sparringtornooi over 2 dagen, een internationale sparringstage van meerdere dagen, een groot bandexamenfeest e.a. uitgebouwd. Dit is enkel en alleen mogelijk geweest omdat voor al de andere aspecten buiten het sportieve, waar ik met onze trainers voor verantwoordelijk ben, wij de ouders van onze leden met hun diverse al dan niet professionele kwaliteiten, de ruimte en autonomie gegeven hebben om deze dermate in te vullen dat onze evenementen zeer succesvol zijn. Onze ouders spelen dus een cruciale rol in deze evenementen die ons mee op de Europese taekwondokaart gezet hebben.
Clubcultuur omvat inderdaad ook het beeld dat de buitenwereld van onze club heeft. Onze leden en hun ouders moeten trots zijn dat zij onze clubkleuren kunnen dragen. Trots kan je enkel zijn wanneer die clubkleuren verbonden zijn aan een sterke teamgeest en dat team op een correcte manier succesvol is. Op wedstrijden verwachten wij dat onze leden tijdig aanwezig zijn om te supporteren voor de eerste kamper die aantreedt en dat ze nog allemaal aanwezig zijn wanneer de laatste kamper zijn wedstrijd afsluit. Onze leden dienen respect te tonen voor de tegenstander en diens coach, voor de refs, voor de vrijwilligers van de organisator. Wij verwachten dat onze leden en ouders enkel op een positieve manier supporteren.
Het laatste maar zeer belangrijke element om een sterke clubcultuur uit te bouwen realiseerden we dit jaar. In mei konden we onze droom van jaren realiseren door onze eerste training in onze nieuwe eigen Dojang te organiseren. Via onze marketing heeft deze dojang onze naamsbekendheid in de Europese taekwondowereld versterkt. Deze volledig voor Taekwondo uitgeruste dojang ondersteunt ons streven om onze leden in de meeste optimale omstandigheden te laten trainen. Deze Dojang zorgt nu reeds een enorm positief gevoel van onze leden tijdens de trainingen. It’s our second home where we meet our second family.
Nieuwe dojang Keumgang met een op maat gemaakte puzzelmat van TatamiX
Nieuwe dojang Keumgang met een op maat gemaakte puzzelmat van TatamiX
Toen het bestuur van Taekwondovereniging Keumgang (Diest, België) aangaf een nieuwe trainingszaal te gaan realiseren hebben wij samen met onze partner TatamiX de uitdaging aangenomen de dojang te voorzien van een op maat gemaakte puzzelmat.
De mat, compleet met wedstrijdvlakken in octagon-vorm, in de kleuren grijs/zwart moet exact op maat gemaakt worden; een project dat Nihon Sport en Tatamix graag uitvoeren.
De matten, geproduceerd in Europa en gemaakt van Polyethyleen, zullen binnenkort afgeleverd worden.
Nihon Sport’s uniek ‘customizable’ concept om alle helden binnen (vecht)sportclubs aan te moedigen!
Stel je persoonlijke poster en social post samen
De mensen maken de club of het nu de topsporters zijn, de clublegendes, het enthousiaste clublid of de trouwe vrijwilliger. Stel nu gratis je poster en social bericht samen om deze helden in het zonnetje te zetten en tevens alle leden binnen de club een hart onder de riem te steken om gemotiveerd te blijven.
Voor Nihon Sport, ijzersterk in vechtsporten, ontwikkelde “No Tomato” een uniek ‘customizable’ concept om alle helden binnen (vecht)sportclubs aan te moedigen.
Want mensen maken de club en juist nu is het belangrijk dat we in beweging blijven. Of we nu topsporters zijn, enthousiaste clubleden of trouwe vrijwilligers…
Met deze zelf te customizen posters + matching social posts steken we ze allemaal een hart onder de riem (óf een hart onder de zwarte band, afhankelijk van de vechtsport in kwestie)!
Klik op deze link om jouw persoonlijke poster en social post samen te stellen!
Een deel van de opbrengst van dit boek gaat naar Stichting Kika
Let op: Levering van alle bestellingen vanaf 16 september 2020 na de uitreiking van het eerste exemplaar.
Tosh van Dijk (Taekwondo – Suriname): Update Road to Tokyo 2020, now 2021
I started my Olympic camp December 12th, 2019 in the United States of America with coach Mohamed Ali Melghagh. The weeks that I have trained in The United States was one of the hardest camps that I have experienced and the best that I have felt for a competition. We trained more hours, did specific work and at an early stage of the preparation I felt ready for the Olympic Qualification that was coming.
I competed January 28th, 2020 in my first tournament of the year, the Mexico Taekwondo Open. My first match was against former world champion of Mexico, Saul Gutierrez. For me this was the time to see how my preparations are going and I can say that it went better than expected. After three rounds, the last round ended with a score of 25-25. To determine a winner there was another round (golden point). The person who makes the first point will be the winner. This eventually became the Mexican.
This game went very well, until I got a kick in the face during the beginning of the third round that disturbed my focus. After this kick I saw black for a few seconds, but in order not to give the Mexican the feeling that I was dizzy, I continued to attack and managed to equalize the score after falling behind. After my game I still had severe pains on the right side of my face and severe swelling started to develop. When I visited the doctor, who was present at the tournament I was told that I probably suffered a mild concussion from this kick in the face. I was also told that it would be better to analyze how heavy this blow was if I did not fight through it. I was advised to continue to ice my face and was given a painkiller against the pain.
“News”
After I returned to the USA the swelling had not subsided and I still had a splitting headache and tension in my face. I decided to go to the doctor who then advised me to go to the emergency room for a CT scan. This CT scan indicated that I had fractures in my face from that blow and was admitted for a few days at the Aventura hospital. Eventually I was seen by a facial specialist who told me it does not require surgery, but a rest of at least two to three months. This news was supposed to be good news but was horrible for me because I only had approximately three weeks until the Olympic qualifiers.
“Stubbornness”
After I was discharged from the hospital with the advice to take it easy for two to three months, I went to training the next day. I kept looking at my calendar how much time I had to prepare for the qualifying tournament that was two weeks away and was due to be held on March 11 and 12, 2020.
The first day I was taking it easy because of the pain I was having. I only did flexibility exercises and balance. The second day I did some movements that did not cause too much pain, but the more I looked at my calendar, the more I got the urge to pick up the thread and realize my Olympic dream. The third day after being discharged from the hospital, I started training more intensively and ended my week with a tough Saturday morning workout. This training started with a taekwondo training and completed my training with an intense training in the park. After this training I felt relieved and got more hope and my future to be an Olympian was bright again, although I was in a lot of pain during this whole week of training. I continued the day with my mother who took a loan and flew to America to support me during this difficult period.
“Reality”
The next day about three o’ clock in the morning I woke up feeling unwell. With a severe headache (like other days) and severe body aches, I went to the restroom and started vomiting. This did not stop immediately. After forcing myself to stop I managed to take a cold bath and went back to bed. Shortly after I had to rush to the restroom because of diarrhea. In addition to the daily headache, this was a terrible period that I wanted to pass as soon as possible. After talking to some doctors thru the phone in Suriname about my health, I was told that this could be the effect of no rest and intense training after that hard blow I received during the tournament. I need to rest!
After eventually choosing to rest for a few days, it became more difficult mentally to stay focused and happy. I was supposed to see the facial specialist again, but after I was told what my hospital bill is going to be and not clear if my insurance will cover it, it was a safer step for me to consult with third parties first.
“Dilemma”
Eventually I managed to see a doctor in America for advice through some networks of my coach. Here I was told clearly that I should not participate in the qualification tournament that would be in a week. The doctor had informed me that if I get hit in the same place, chances are that I would no longer be able to move my eye, go blind, or damage my eye completely. “This is not worth an Olympic sport,”, the doctor said. At this point, I had to hold back my tears. When I went back where I was staying, I informed my coaches with the news and they advised me the same. This was one of a difficult decision I had to make. Looking back at all the sacrifices I have made and not being able to realize my dream of being the first Surinamese Taekwondo athlete to qualify for the Olympic Games 2020.
I am currently in Suriname and have followed the qualifying tournament over the internet with a broken heart, but not a broken spirit. I am now on both feet, healthy and well.
The only chance I got to participate in the upcoming Olympic Games 2021 is through a wild card. I am still hopeful to receive a wild card that has already been requested. This will give me the chance to live my dream and write history as the first taekwondo athlete that will compete during the Olympic Games. So, I ask to please keep supporting me on my way to the Olympic Games 2021, because when I do get this wild card, I WILL BE READY!
“THE BEST IS YET TO COME”
TEAM UNTOSHABLE
We gebruiken onder andere analytische cookies om ons websiteverkeer geanonimiseerd te analyseren, zodat we functionaliteit en effectiviteit kunnen aanpassen. Meer informatie over de verwerkte gegevens kunt u lezen in onze privacystatement.
[X] Ik ga akkoord met bovengenoemde privacy verklaring
